ตั้งแต่ปี ค.ศ. 978 ถึง 986 อูกเป็นพันธมิตรกับจักรพรรดิเยอรมัน ออตโตที่ 2 กับออตโตที่ 3 และกับอาดัลเบอโร อาร์ชบิชอปแห่งไรมส์ ในการวางแผนร้ายทางการเมืองต่อกษัตริย์การอแลงเฌียง ในปี ค.ศ. 985 อูกเป็นผู้ปกครองเบ็ดเสร็จยกเว้นในทางตำแหน่ง และหลังรัชสมัยสั้นๆ ของพระโอรสของโลแธร์ หลุยส์ที่ 5 อูกเป็นกษัตริย์แห่งฝรั่งเศสที่มาจากการเลือกตั้งในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 987 โดยกลุ่มบุคคลสำคัญชาวแฟรงก์ อาดัลเบอโรสามารถโน้มน้ามเหล่าบุคคลสำคัญได้ว่าราชบัลลังก์ควรได้มาจากการเลือกตั้งมากกว่าการสืบทอดทางสายเลือดและชาร์ลส์แห่งโลร์แรน ผู้ท้าชิงชาวการอแลงเฌียงที่ถูกต้องตามกฎหมายที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวไม่เหมาะที่จะปกครอง อูกได้รับการสวมมงกุฎที่นัวยงในวันที่ 5 กรกฎาคม ค.ศ. 987 นักวิชาการเห็นพ้องต้องกันว่าการเลือกตั้งของอูกไม่ใช่การเคลื่อนไหวในเชิงปฏิวัติ ปู่ของพระองค์ โรแบร์ต์ที่ 1, พี่น้องชายของปู่ อูด และน้า รูดอล์ฟ (ราอูล) ล้วนเคยเป็นกษัตริย์ที่ไม่ใช่ชาวการอแลงเฌียง

รัชสมัยของอูกมีเหตุการณ์สำคัญคือการพยายามที่ไร้ผลของชาร์ลส์แห่งโลร์แรนในการแสดงสิทธิ์ของตนกับความขัดแย้งต่อเนื่องกับอูดที่ 1 เคานต์แห่งบลัวส์ และฟุลค์ แนร์รา เคานต์แห่งอองฌู ที่ต่อมาอูกสนับสนุน ในปี ค.ศ. 993 อูดได้การช่วยเหลือจากอาร์ชบิชอปแห่งลองในแผนการสบคบคิดที่ไม่ประสบความสำเร็จที่จะส่งตัวอูกกับพระโอรส โรแบร์ต์ ไปให้ออตโตที่ 3 การไม่มีใครถูกลงโทษจากเหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอของราชวงศ์ใหม่กาแปเตียง อูกอาจรักษาบัลลังก์ไว้ได้เพราะความไร้สามารถของศัตรูในการร่วมมือกันเคลื่อนไหวเพื่อต่อต้านพระองค์