พระเจ้าเยจง (예종, 睿宗 ค.ศ. 1450 - ค.ศ. 1469) เป็นกษัตริย์องค์รัชกาล​ที่ 8 ของราชวงศ์โชซ็อน (พ.ศ. 2011 - พ.ศ. 2012) แต่ครองราชย์ได้ปีเดียวก็สวรรคต ทำให้เจ้าชายชาซาน พระนัดดาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าซ็องจงแห่งโชซ็อนพระเจ้าเยจงพระราชสมภพเมื่อ ค.ศ. 1450 เป็นพระโอรสของเจ้าชายซูยาง (수양대군, 首陽大君) และพระชายานังนัง ตระกูลยุน (,樂浪府大夫人 尹氏) ในค.ศ. 1455 เมื่อเจ้าชายซูยางยึดอำนาจจากพระเจ้าทันจงและขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระเจ้าเซโจ (세조, 世祖) พระเจ้าเยจงจึงทรงได้รับพระนามว่า เจ้าชายแฮยาง (해양대군, 海陽大君) และต่อมาใน ค.ศ. 1457 องค์รัชทายาทพระเชษฐาสิ้นพระชนม์ จึงได้รับพระนามว่าเจ้าชายรัชทายาทอีกยอง (의경세자, 懿敬世子) เจ้าชายแฮยางจึงได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาทแทนที่พระเชษฐา เมื่อ ค.ศ. 1460 ทรงอภิเษกกับพระชายาสกุลฮัน ธิดาของฮันมยองฮี ขุนนางคนสำคัญที่ช่วยเหลือพระเจ้าเซโจพระราชบิดาในการยึดอำนาจ มีพระโอรสองค์หนึ่ง แต่พระชายาฮันก็สิ้นพระชนม์ไปใน ค.ศ. 1462 (ภายหลังได้รับการสถาปนาเป็นพระนางชังซุน) จึงอภิเษกกับพระชายาใหม่จากตระกูลฮันเช่นกัน ภายหลังคือ พระนางอันซุน ต่อมาในค.ศ. 1463 พระโอรสในพระนางชังซุนก็สิ้นพระชนม์ ภายหลังได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าชายอินซ็อง (인성군, 仁城君)เมื่อพระเจ้าเซโจสวรรคตในค.ศ. 1468 รัชทายาทจึงขึ้นครองราชสมบัติต่อจากพระราชบิดา ด้วยพระชนมายุเพียงสิบเก้าชันษา จึงต้องให้พระราชมารดา คือ พระนางช็องฮี (정희왕후, 貞熹王后) หรือพระนางชาซ็อง พระพันปีหลวง ว่าราชการแทนอยู่หลังม่าน (수렴청정, 垂簾聽政) เป็นครั้งแรกของราชวงศ์โชซ็อนที่มีสตรีสำร็จราชการแทนกษัตริย์ที่ทรงพระเยาว์ ในปีแรกของรัชกาลเกิดเหตุการณ์ใส่ร้ายนัมอี (남이, 南怡) ในค.ศ. 1469 ห้ามการค้าขายกับญี่ปุ่นพระเจ้าเยจงอยูในราชสมบัติได้เพียงสิบสี่เดือน ก็สวรรคต เจ้าชายเจอันพระราชโอรสอีกพระองค์ที่ประสูติแต่พระนางอันซุน ก็มีพระชนมายุเพียงแค่สองชันษา พระนางชาซอง ร่วมกับชินซุกจูและฮันมยองฮี จึงตัดสินใจยกราชบัลลังก์ให้แก่เจ้าชายจัลซาน (잘산군, 乽山君) พระโอรสของรัชทายาทอีกยอง ขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระเจ้าซองจง (성종, 成宗) พระเจ้าเยจง มีสุสานหลวงชื่อว่า ชังนึง (창릉, 昌陵)