พระเทพวัชรกิริณีฯ ช้างสำคัญในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เป็นช้างเผือกตระกูลวิษณุพงศ์ จำพวกอัฏฐคช ชื่อ ดามพหัสดินทร์ โดยจมื่นศิริ วังรัตน์ เป็นผู้ตรวจคชลักษณ์ [1]พระเทพวัชรกิริณีฯ เป็นช้างพังลูกเถื่อน เกิดจากแม่ช้างป่าในป่ายางชุม ตำบลสองพี่น้อง อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี นายสนิท ศิริวานิช กำนันตำบลเขาน้อย อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ได้นำมามอบให้พระครูโสภณพัฒนกิจ (พระปลัดบุญส่ง ธัมมปาโล) เจ้าอาวาสวัดเขาบันไดอิฐ อำเภอเมืองเพชรบุรี จังหวัดเพชรบุรี ตั้งชื่อว่า พังขวัญตา และเลี้ยงไว้ที่วัดเขาบันไดอิฐ คู่กับ พลายดาวรุ่ง (พระบรมนขทัศฯ) นายศุภโยค พาณิชย์วิทย์ ผู้ว่าราชการจังหวัดเพชรบุรีเป็นผู้น้อมเกล้าน้อมกระหม่อมถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว โปรดเกล้าฯ ประกอบพระราชพิธีสมโภช และขึ้นระวางเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2521 ณ โรงพิธี จังหวัดเพชรบุรี พร้อมกับพระเศวตภาสุรคเชนทร์ฯ และพระบรมนขทัศฯ พระราชทานนามว่า [2]พระเทพวัชรกิริณี ดามพหัสดีพิษณุพงศ์
โสตถิธำรงวิสุทธิลักษณ์ อำนรรฆคุณสบสกนธ์
วิมลสารโสภิต พิบูลกิตติ์เลิศฟ้า ๚ปัจจุบันพระเทพวัชรกิริณีฯ ย้ายไปยืนโรง ณ โรงช้างต้น พระตำหนักภูพานราชนิเวศน์ จังหวัดสกลนคร ตั้งแต่ พ.ศ. 2538