ในประเทศไทย พลร่มหน่วยแรกของไทยคือ ตำรวจพลร่ม โดยเกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2496 โดยเป็นแนวความคิดของ พ.ต.อ.เจมส์ วิลเลี่ยม แลร์ ที่ปรึกษาชาวอเมริกันและนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ เสนอต่อ พล.ต.อ. เผ่า ศรียานนท์ อธิบดีกรมตำรวจ ในสมัยนั้น เพื่อเตรียมความพร้อมกับการรับมือกับพวกคอมมิวนิสต์ และเป็นการฝึกให้ตำรวจพลร่มนั้นสามารถปฏิบัติการรบแบบกองโจรได้ โดย พล.ต.อ.เผ่า ได้มองว่า ตำรวจพลร่มนั้นเป็นหน่วยตำรวจรบพิเศษที่เคลื่อนที่ได้เร็ว จึงวางจุดประสงค์ไว้สองอย่างคือ

1. เตรียมกำลังตำรวจ เมื่อพร้อมที่จะปฏิบัติการต่อต้านหน่วยรบแบบกองโจร

2. เตรียมกำลังตำรวจโดยจัดให้ฝึกอบรมตำรวจพลร่มไว้ให้พร้อมที่จะสนับสนุนการปฏิบัติงานของกองทัพต่าง ๆ ได้ในยามสงคราม

โดยวันที่ 1 เมษายน 2496 หน่วยพลร่มรบพิเศษ หน่วยแรกของประเทศไทยได้ถูกจัดตั้งขึ้น โดยจัดตั้งในเหล่าตำรวจ (กรมตำรวจ)เป็นเหล่าแรก คือ หน่วยตำรวจพลร่ม (ค่ายนเรศวร อ.หัวหิน) โดยสังกัดกองบังคับการยานยนต์ (หรือตำรวจรถถังวังปารุสกวัน) กองบัญชาการจเรตำรวจและ ในวันที่ 27 เมษายน 2496 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ได้เสด็จพระราชดำเนินประกอบพิธีเปิดค่ายนเรศวร ทอดพระเนตรการแสดงโดดร่ม และสาธิตการใช้อาวุธพิเศษ ในการรบด้วยยุทธวิธี การรบแบบกองโจรของตำรวจพลร่ม จึงถือว่าเป็น วันคล้ายวันสถาปนาค่ายนเรศวรปัจจุบันตำรวจพลร่มนั้นสังกัดอยู่กองบัญชาการตำรวจตระเวนชายแดนการฝึกพลร่มนี้จะจัดขึ้นทุก ๆ ปี โดยมีทั้งนายตำรวจชั้นสัญญาบัตร และชั้นประทวน ขอรับการฝึกโดยส่วนใหญ่จะสังกัดอยู่ในส่วนป้องกันและ ปราบปราม และ ตำรวจตระเวนชายแดน และการฝึกนี้เป็นส่วนหนึ่งในหลักสูตรของนักเรียนนายร้อยตำรวจ ที่จะเข้ารับการฝึกนี้ในชั้นปีที่ 2[1]

ปัจจุบัน ประวัติศาสตร์การรบในสมรภูมิต่าง ๆ ได้พัฒนารูปแบบมาจนเป็นสงครามพิเศษ กองทัพบกได้เล็งเห็นถึงความสำคัญและความจำเป็นของการปฏิบัติการสงครามพิเศษ จึงได้มีการจัดตั้งหน่วยรบพิเศษขึ้น เป็นหน่วยแรก เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน 2497 ที่บ้านป่าหวาย ตำบลป่าตาล อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี ใช้ชื่อว่า " กองพันทหารพลร่ม" หรือที่รู้จักกันดีในนามของ "พลร่มป่าหวาย" ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2508 หลังวันเสียงปืนแตก ที่อำเภอเรณูนคร จังหวัดนครพนม พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยได้เริ่มทำสงครามประชาชน เพื่อล้มล้างรัฐบาล กองทัพบกได้ใช้หน่วยรบพิเศษเข้าต่อสู้กับภัยคุกคามคอมมิวนิสต์ภายในประเทศ และเพื่อเกิดเอกภาพในการปฏิบัติงาน เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2509 กองทัพบกได้จัดตั้ง "ศูนย์สงครามพิเศษ" ขึ้นเพื่อทำหน้าที่หลัก 3 ประการ คือ

• วางแผน ดำเนินการ กำกับการ และดำเนินการฝึกศึกษาเกี่ยวกับ การสงครามพิเศษ การยุทธส่งทางอากาศ และการส่งกำลังบำรุงทางอากาศ
• ดำเนินการ วิจัย พัฒนา กำหนดหลักนิยม และทำตำราในทางวิทยาการที่เกี่ยวข้อง
• ปกครองบังคับบัญชาหน่วยทหารที่กระทรวงกลาโหมกำหนดโดยมีผู้บัญชาการศูนย์สงครามพิเศษ เป็นผู้รับผิดชอบ

ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2525 ประเทศไทยต้องเผชิญกับภัยคุกคามจากภายนอกประเทศ กองทัพบกจึงได้จัดตั้ง หน่วยรบพิเศษเข้าปฏิบัติการ และได้จัดตั้ง กองพลรบพิเศษที่ 1, กองพลรบพิเศษที่ 2 เพื่อรองรับภารกิจที่เพิ่มขึ้น เมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2526 ได้มีการจัดตั้งหน่วยบัญชาการสงครามพิเศษขึ้นเพื่อทำหน้าที่เป็นหน่วยบังคับบัญชากำลังรบพิเศษทั้งปวงแทนศูนย์สงครามพิเศษ โดยให้ศูนย์สงครามพิเศษทำหน้าที่เป็นหน่วยสายวิทยาการเพื่อดำเนินงานด้านการฝึกศึกษาเพียงอย่างเดียว