จาการวัดและเก็บข้อมูลของน้ำขึ้น-น้ำลง ภายในประเทศไทยได้ข้อสรุปว่าความสูงของน้ำลงเต็มที่ของประจำวันตามชายฝั่งน่านน้ำไทยและแม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณที่มีความแตกต่างของระดับน้ำขึ้น-น้ำลงค่อยข้างสูงกว่าบริเวณอื่นคือ บริเวณ ปากแม่น้ำระนอง จังหวัดระนอง น้ำขึ้นความสูงสุด ประมาณ 4 เมตรโดยค่าเฉลี่ยตลอดทั้งปีน้ำขึ้นสูงสุดประมาณ 2 เมตร ซึ่งต่ำกว่าค่าที่จะนำมาใช้ผลิตไฟฟ้าได้ ดังนั้นการพัฒนาพลังงานน้ำขึ้น-น้ำลงในประเทศไทยจึงไม่ได้มีการศึกษาและวิจัยเพราะความต่างของระดับน้ำขึ้น-น้ำลงในน่านน้ำไทยนั้นมีค่าความสูงของระดับน้ำที่ค่อนข้างต่ำ