"podcast" เป็นคำผสมระหว่าง "iPod" และ "broadcast" (การออกอากาศ)[5] ทั้งนี้คำว่า "พอดแคสต์" เป็นชื่อที่ใช้เรียกเทคโนโลยีที่กำลังเกิดขึ้นในเวลานั้น ซึ่งถูกเสนอขึ้นโดยคอลัมนิสต์เดอะการ์เดียนและนักข่าวบีบีซี เบน แอมเมอร์สลีย์ (Ben Hammersley)[6] เหตุเกิดขึ้นในช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547 ขณะที่กำลัง "เพิ่มเติมเนื้อหาให้ชัดเจนขึ้น" ในบทความของหนังสือพิมพ์เดอะการ์เดียน[7] ทำให้คำนี้ถูกใช้ครั้งแรกในชุมชนบล็อกออดิโอ (audioblogging community) ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2547 เมื่อแดนนี กรีกอยร์ (Danny Gregoire) ใช้คำนี้ลงไปในข้อความที่ส่งไปหาผู้พัฒนาไอพอด[8] จากจุดนี้จึงถูกนำไปใช้ต่อโดย อดัม เคอร์รี[9] ถึงแม้ต้นกำเนิดของคำนี้มาจากไอแพด แต่ผู้ใช้ก็สามารถเข้าถึงพอดแคสต์ได้โดยใช้คอมพิวเตอร์หรืออุปกรณ์ที่สามารถเล่นไฟล์สื่อได้ อีกทั้งคำว่า "พอดแคสต์" ยังเคยใช้ทำนายถึงการสนับสนุนพอดแคสต์ของแอปเปิลอย่างจริง ๆ จัง ๆ ลงในไอพอด หรือที่ต่อมารู้จักกันในชื่อไอทูนส์[10]

อีกชื่ออื่นที่ใช้เรียกพอดแคสต์ คือ "เน็ตแคสต์" (net cast) ซึ่งเป็นความตั้งใจที่จะทำให้คำนี้เป็นกลางโดยไม่มีการอ้างถึงไอพอดของแอปเปิล โดยชื่อนี้ถูกใช้ในเครือข่ายของ TWiT.tv[11] นอกจากนี้ยังมีบางแหล่งข้อมูลอื่นอ้างว่า "POD" ย่อมาจากคำว่า "portable on demand" (ความต้องการที่พกพาได้) ด้วยเหตุผลที่คล้ายคลึงกับกรณีเน็ตแคสต์[12]