บทกวีภาษาอังกฤษที่มีชื่อเสียงสองชิ้น คร่ำครวญถึงการตัดต้นพอปลาร์ คือ "สวนพอปลาร์" (The Poplar Field) ของวิลเลียม คาวเพอร์ (William Cowper) และ "พอปลาร์ที่บินซีย์" (Binsey Poplars) ของเจอราร์ด แมนลีย์ ฮอปกินส์ (Gerard Manley Hopkins) ในปี 1879

ในเพลง "ผลไม้ประหลาด" (Strange Fruit) ของบิลลี ฮอลลิเดย์ (Billie Holiday) ในท่อน "ร่างสีดำแกว่งไปมาในสายลมใต้/ผลไม้ประหลาดที่ห้อยลงมาจากต้นพอปลาร์..."

มิไฮ เอมิเนสคู (Mihai Eminescu) ค้นหาแรงบันดาลใจในผลงานบทกวี "ณ ตรงที่ต้นพอปลาร์โดดเดี่ยวเติบโต" (Down Where the Lonely Poplars Grow) หนึ่งในสถานที่เหล่านั้นคือตรอกพอปลาร์ประหลาด ในเมืองแยชประเทศโรมาเนีย ต่อมาในปี 1973 ต้นพอปลาร์ขาว 15 ต้นที่เหลือรอด (มีอายุระหว่าง 233 ถึง 371 ปี) ได้รับการประกาศให้เป็นอนุสรณ์สถานทางธรรมชาติ[40]