พันธะโคเวเลนต์ (
อังกฤษ: Covalent bond) คือ
พันธะเคมี ภายใน
โมเลกุลลักษณะหนึ่ง พันธะโคเวเลนต์เกิดจาก
อะตอมสองอะตอมใช้
เวเลนซ์อิเล็กตรอนหนึ่งคู่หรือมากกว่าร่วมกัน ทำให้เกิดแรงดึงดูดที่รวมอะตอมเป็นโมเลกุลขึ้น
อะตอมมักสร้างพันธะโคเวเลนต์เพื่อเติมวงโคจร
อิเล็กตรอนรอบนอกสุดให้เต็ม ดังนั้น อะตอมที่สร้างพันธะโคเวเลนต์จึงมักมีเวเลนซ์อิเล็กตรอนอยู่มาก เช่น ธาตุหมู่ VI และหมู่ VII เป็นต้น พันธะโคเวเลนต์แข็งแรงกว่า
พันธะไฮโดรเจนและมีความแข็งแรงพอ ๆ กับ
พันธะไอออนิกพันธะโคเวเลนต์มักเกิดขึ้นระหว่าง
อะตอมที่มีค่า
อิเล็กโตรเนกาทิวิตีใกล้เคียงกัน ธาตุอโลหะมีแนวโน้มที่จะสร้างพันธะโคเวเลนต์มากกว่าธาตุโลหะซึ่งมักสร้าง
พันธะโลหะ เนื่องจากอิเล็กตรอนของธาตุโลหะสามารถเคลื่อนอย่างอิสระ ในทางกลับกัน อิเล็กตรอนของธาตุอโลหะไม่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระนัก การใช้อิเล็กตรอนร่วมกันจึงเป็นทางเลือกเดียวในการสร้างพันธะกับธาตุที่มีสมบัติคล้าย ๆ กัน อย่างไรก็ดี พันธะโคเวเลนต์ที่มีโลหะนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งใน
การเร่งปฏิกิริยา ตัวอย่างเช่น พันธะโคเวเลนต์ระหว่าง
สารอินทรีย์กับโลหะเป็นเครื่องมือสำคัญของกระบวนการสร้าง
พอลิเมอร์หลายๆ กระบวนการ เป็นต้นอย่างไรก็ตาม ในการศึกษาในระดับที่สูงขึ้นจะพบว่า พันธะโคเวเลนต์ไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นระหว่างธาตุโลหะกับอโลหะเท่านั้น