ค่าความเป็นไอออนิก (Ionic Character) เป็นค่าที่ได้จากสมการความสัมพันธ์ที่ใช้ในการคำนวณความเป็นไอออนิกถูกเสนอขึ้นโดย ลินัส เพาลิง ที่ประมาณการค่าความเป็นไอออนิกระหว่างอะตอม A และ อะตอม B ดังนี

i = 1 − e − 1 4 ( χ A − χ B ) {\displaystyle i=1-e^{\frac {-1}{4}}(\chi _{A}-\chi _{B})}

i = 1 − e x p 1 4 ( χ A − χ B ) 2 {\displaystyle i=1-exp{{\frac {1}{4}}(\chi _{A}-\chi _{B})^{2}}}

และ

i = 1 2 | ( χ A − χ B ) | {\displaystyle i={\frac {1}{2}}|(\chi _{A}-\chi _{B})|}

เมื่อ χ A {\displaystyle \chi _{A}} และ χ B {\displaystyle \chi _{B}} คือ ค่าอิเล็กโทรเนกาทิวิตีที่เสนอโดยเพาลิงของอะตอม A และ อะตอม B ตามลำดับ

ร้อยละความเป็นไอออนิก

ร้อยละความเป็นไอออนิกเป็นการคำนวณเพื่อแสดงค่าความเป็นไอออนิกในส่วนร้อย สามารถคำนวณได้ ดังนี้:

% i = [ 1 − e x p 1 4 ( | χ A − χ B | ) 2 ] ∗ 100 {\displaystyle \%i=[1-exp{{\frac {1}{4}}(|\chi _{A}-\chi _{B}|)^{2}}]*100}

โดยพบพันธะชนิดนี้เกือบทั้งหมดในของแข็ง"