การประสมรูป ของ พินทุ์อิ

การประสมรูปปรากฏใช้เป็นสระสัทอักษรสากล
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ–ิอิ/iʔ/, /i/
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + ฝนทอง–ีอี/iː/
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + นิคหิต–ึอึ/ɯʔ/, /ɯ/
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + ฟันหนู + (พยัญชนะสะกด)–ื–อื (มีตัวสะกด)/ɯː/
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + ฟันหนู + ตัวออ–ืออื (ไม่มีตัวสะกด)/ɯː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + (พยัญชนะสะกด)เ–ิ–เออะ1, เออ (มีตัวสะกด)/ɤ/1, /ɤː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระ "อี" + ตัวยอเ–ียเอีย/iaː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระ "อี" + ตัวยอ + วิสรรชนีย์เ–ียะเอียะ/iaʔ/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระ "อื" + ตัวออเ–ือเอือ/ɯaː/
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระ "อื" + ตัวออ + วิสรรชนีย์เ–ือะเอือะ/ɯaʔ/
  1. เ–ิ– บางครั้งก็ออกเสียงเป็น เออะ เช่นคำว่า เงิน เปิ่น เกริ่น