ในวรรณคดี ของ พุดซ้อน

มีบทโครงที่กล่าวถึง พุดซ้อน ใน

ช่อตะแบกสัตตบุษย์พุดซ้อน
จำปีมลุลีมะลิลา
กลิ่นขจรฟุ้งจับนาสา
พิกุลกรรณิการ์สารภี
(รามเกียรติ์ - พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 1)
เจ้าโมรากรีดเล็บเก็บจำปี
ให้ประภาวดีศรีสมร
เจ้าวิเชียรเก็บกระถินกลิ่นขจร
กับพุดซ้อนตามส่งให้จงกล
(พระอภัยมณี - สุนทรภู่)