พุทธศาสนิกชนเชื้อสายยิว หรือเรียกโดยย่อว่า จูบู (JewBu)[1] ได้รับการเผยแพร่ในวงกว้างจากการตีพิมพ์หนังสือ The Jew in the Lotus (พ.ศ. 2537) ของรอเจอร์ คาเมเนตซ์ (Rodger Kamenetz)[2] ใช้กล่าวถึงบุคคลที่มีเชื้อสายยิวแต่ปฏิบัติตนแบบชาวพุทธในกิจกรรมต่าง ๆ เช่น การทำสมาธิแบบธยาน หรือการสวดมนต์ บ้างก็นับถือทั้งสองศาสนา บ้างก็ถือตัวเป็นชาวยิวที่นับถือศาสนาพุทธ จนเกิดการผสมผสานความเชื่อและประเพณีเป็นอัตลักษณ์ของตัวเอง[3][4][5] พวกเขาต้องธำรงความเป็นยิวและพุทธในฐานะชนกลุ่มน้อยท่ามกลางสังคมที่ประชากรส่วนใหญ่เป็นคริสต์ศาสนิกชน[3]ช่วงครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 20 ชาวยิวในประเทศเยอรมนีหันไปนับถือศาสนาพุทธ พุทธศาสนิกชนในเยอรมนีราวหนึ่งในสามเป็นชาวยิว แต่ไม่นานหลังจากนั้น ชาวยิวในเยอรมนีถูกสังหารหรืออพยพออกนอกประเทศ ทำให้ชาวยิวที่นับถือศาสนาพุทธไม่เป็นที่พูดถึงนัก[5] ช่วงคริสต์ทศวรรษ 1960–70 เป็นต้นมา เกิดปรากฏการณ์ชาวยิวในสหรัฐจำนวนไม่น้อยหันไปศึกษาและเปลี่ยนไปนับถือศาสนาพุทธ ด้วยมองว่าสอดคล้องกับจิตวิญญาณและวิถีชีวิตสมัยใหม่ในยุคเสรีนิยม สามารถขจัดความเครียดในชีวิตประจำวันได้[4] จากการศึกษาของเจมส์ โคลแมน (James Coleman) นักสังคมวิทยา พบว่าศูนย์ศาสนาพุทธเจ็ดแห่งในอเมริกาเหนือมีสมาชิกเป็นยิวร้อยละ 16.7 ส่วนรอเจอร์ คาเมนิตซ์ ผู้แต่งหนังสือ The Jew in the Lotus ประมาณการว่าพุทธศาสนิกชนเชื้อสายตะวันตกในสหรัฐ จำนวนร้อยละ 30 เป็นชาวยิว หรือคิดเป็นร้อยละ 2–3 ของชาวยิวทั้งหมดในสหรัฐ[3]