ประวัติช่วงต้น

ใน ค.ศ. 1955 สมาคมฟุตบอลเยอรมันได้ตัดสินใจไม่อนุญาตให้มีการแข่งขันฟุตบอลหญิงในทุกสโมสรที่ประเทศเยอรมนีตะวันตก โดยได้มีคำอธิบายของสมาคมฟุตบอลเยอรมันที่อ้างว่า "กีฬาห้าวนี้มีฐานเดิมจากต่างประเทศ เมื่อพิจารณาถึงผู้หญิงโดยธรรมชาติ" และได้กล่าวว่า "ร่างกายและจิตวิญญาณย่อมจะได้รับความเสียหาย" นอกจากนี้ "ยังเป็นการแสดงถึงการฝ่าฝืนในด้านสมบัติของผู้ดีและความเหมาะสม"[2] ทั้ง ๆ ที่มีการห้ามนี้ ก็ยังมีการแข่งขันระหว่างประเทศอย่างไม่เป็นทางการขึ้นกว่า 150 ครั้งในคริสต์ทศวรรษ 1950 และ 1960 เมื่อวันที่ 30 ตุลาคม ค.ศ. 1970 การห้ามแข่งของฟุตบอลหญิงได้รับการเพิกถอนในการประชุมประจำปีของสมาคมฟุตบอลเยอรมัน[3]

ฟุตบอลหญิงทีมชาติได้เกิดขึ้นอย่างเป็นทางการในคริสต์ทศวรรษ 1970 สมาคมฟุตบอลเยอรมันยังคงไม่เกี่ยวข้องในฟุตบอลหญิงมาอย่างยาวนาน ในปี ค.ศ. 1981 ฮอร์สท์ แอร์. ชมิดท์ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของสมาคมฟุตบอลเยอรมันได้รับเชิญให้ส่งทีมดังกล่าวสู่การแข่งขันฟุตบอลหญิงชิงแชมป์โลกอย่างไม่เป็นทางการ ชมิดท์ยอมรับคำเชิญแต่ได้ปกปิดความจริงที่ว่าเยอรมนีตะวันตกไม่มีฟุตบอลหญิงทีมชาติในขณะนั้น[3] เพื่อหลีกเลี่ยงความอัปยศอดสู สมาคมฟุตบอลเยอรมันได้ส่งทีมแชมป์สโมสรเยอรมันอย่างแบร์กิชกลัดบาค 09 ซึ่งเป็นทีมที่ได้ชนะการแข่งขันรายการดังกล่าว[4] เมื่อเห็นถึงความจำเป็น สมาคมฟุตบอลเยอรมันจึงได้จัดตั้งทีมชาติหญิงขึ้นในปี ค.ศ. 1982 แฮร์มันน์ นอยเบอร์เกอร์ ซึ่งเป็นประธานของสมาคมฟุตบอลเยอรมัน ได้แต่งตั้ง เกโร บีซันซ์ ผู้เป็นอาจารย์ที่วิทยาลัยกีฬาโคโลญ ให้เข้ามาจัดตั้งทีม[5]