ฟุตบอล หรือ กัลโช ในภาษาอิตาลี เป็นกีฬาที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในประเทศอิตาลี[1] ฟุตบอลทีมชาติอิตาลีถูกมองว่าเป็นหนึ่งในทีมชาติที่ดีที่สุดในโลก พวกเขาชนะเลิศฟุตบอลโลกถึง 4 สมัย (1934, 1938, 1982, 2006; เป็นรองเพียงบราซิลซึ่งได้ 5 สมัย) จบรองชนะเลิศในฟุตบอลโลก 2 ครั้ง (1970, 1994) จบอันดับที่สามในฟุตบอลโลก 1990 และจบอันดับที่สี่ในฟุตบอลโลก 1978 พวกเขายังชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรปหนึ่งสมัยในปี 1968) และจบรองชนะเลิศสองครั้งในปี 2000 และ 2012 เกียรติประวัติอื่น ๆ ได้แก่ จบอันดับที่สามในฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2013 ชนะเลิศโอลิมปิกฤดูร้อน 1936 และชนะเลิศเซ็นทรัลยูโรเปียนอินเตอร์เนชันนัลคัพสองสมัยในฤดูกาล 1927–30 และ 1933–35ลีกฟุตบอลสูงสุดของอิตาลี ซึ่งก็คือ เซเรียอา เป็นหนึ่งในลีกฟุตบอลที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก และถูกมองว่าเป็นลีกฟุตบอลที่เน้นแท็กติกมากที่สุดในโลก[2] สโมสรจากอิตาลีชนะเลิศถ้วยรางวัลยุโรปถึง 48 ครั้ง ทำให้อิตาลีเป็นชาติที่มีสโมสรประสบความสำเร็จในการแข่งขันระดับทวีปมากเป็นอันดับที่สองของยุโรป เซเรียอาเป็นลีกของสามสโมสรที่มีชื่อเสียงของโลก ได้แก่ ยูเวนตุส มิลาน และอินเตอร์ ซึ่งทั้งหมดเป็นสมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งจี-14 เซเรียอาจึงเป็นเพียงลีกเดียวที่มีสโมสรผู้ร่วมก่อตั้งจี-14 ถึงสามสโมสรนอกจากยูเวนตุส มิลาน และอินเตอร์แล้ว ยังมีสโมสรใหญ่อื่น ๆ ได้แก่ โรมา, ฟีออเรนตีนา, ลาซีโอ และปาร์มาซึ่งปัจจุบันถูกแทนที่โดยนาโปลี สโมสรเหล่านี้รู้จักกันในชื่อ "เจ็ดสาวน้อยแห่งฟุตบอลอิตาลี"[3] ผู้จัดการทีมฟุตบอลชาวอิตาลีประสบความสำเร็จในการแข่งขันระดับทวีป โดยเฉพาะอย่างยิ่งการคว้าแชมป์ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ผู้เล่นหลายคนคว้ารางวัลบัลลงดอร์ขณะที่เล่นอยู่ในเซเรียอามากกว่าในลีกอื่น ๆ ของโลก