ภาวะมีเมตฮีโมโกลบินในเลือด (อังกฤษ: methemoglobinemia) คือภาวะที่ในเลือดมีระดับของเมตฮีโมโกลบินมากกว่าปกติ[2] ผู้ป่วยอาจมีอาการปวดศีรษะ เวียนศีรษะ หายใจลำบาก คลื่นไส้ ผิวเขียวคล้ำ[2] ภาวะแทรกซ้อนที่พบได้ เช่น ชัก และหัวใจเต้นผิดจังหวะ[3]ภาวะนี้อาจเกิดจากการได้รับยาหรือสารบางอย่าง หรืออาจเป็นโรคทางพันธุกรรมก็ได้[2] สารที่ทำให้เกิดภาวะนี้ได้ เช่น เบนโซเคน ไนเตรท หรือแดปโซน[3] กลไกที่ทำให้เกิดอาการของโรคคือธาตุเหล็กในฮีโมโกลบินถูกเปลี่ยนจากรูปเฟอร์รัส [Fe2+] ให้เป็นเฟอร์ริค [Fe3+][3] การวินิจฉัยส่วนใหญ่ได้จากอาการและการวัดระดับออกซิเจนในเลือดได้ต่ำและไม่ดีขึ้นหลังให้ออกซิเจน[3] การยืนยันการวินิจฉัยทำได้โดยการตรวจวัดก๊าซในเลือด[3]การรักษาส่วนใหญ่เป็นการให้ออกซิเจนและเมทิลีนบลู[3] การรักษาอื่นๆ เช่น การให้วิตามินซี การเปลี่ยนถ่ายเลือด และการให้ออกซิเจนความกดบรรยากาศสูง[3] เมื่อได้รับการรักษาที่ถูกต้องแล้วผู้ป่วยส่วนใหญ่มีผลการรักษาที่ดี[3] ภาวะนี้โดยทั่วไปแล้วพบได้น้อย โดยผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นชนิดที่เกิดขึ้นภายหลัง มีเพียงส่วนน้อยที่เป็นชนิดพันธุกรรม[3]