วรรณคดียุคแรกๆดูได้จากผลงานของกานีร์และอานีร์ ขุสโร วรรณคดีที่มีพัฒนาการมากขึ้นพบในช่วงพ.ศ. 2300 ตัวอย่างเช่น Chand Chand Varnan ki Mahima เขียนโดย คันคภัตต์ (Gangabhatt) Yogavasshishtha เขียนโดยรามประสาท นิรันชนี (Ramprasad Niranjani) ในพ.ศ. 2353 บริษัทอีสต์อินเดียของอังกฤษจัดตั้งวิทยาลัยสำหรับการศึกษาขั้นสูงที่กัลกัตตา ชื่อวิทยาลัยฟอร์ต วิลเลียม (Fort William Collage) จอห์น บอร์ทวิก กลิคริสต์ (John Borthwick Glichrist) อธิการบดีมหาวิทยาลัยสนับสนุนให้อาจารย์เขียนผลงานด้วยภาษาถิ่น และมีงานบางส่วนเขียนด้วยภาษาขาริโพลี

ในยุคแรกๆ ภาษาขาริโพลีถูกมองว่าเป็นสำเนียงที่ไม่เหมาะกับการเขียนวรรณกรรม แต่เมื่อได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลจึงมีการใช้อย่างแพร่หลาย ในขณะที่สำเนียงที่เก่ากว่านี้เช่นภาษาพรัช ภาษาไมถิลี และภาษาอวธี มีการใช้น้อยลง