แม้ภาษาป่าจะสูญหายไปแล้ว แต่สำเนียงของชาวบ้านป่าเมื่อพูดภาษาไทย ยังใกล้เคียงกับภาษาถิ่นเมืองจันท์ แต่คำลงท้ายไม่พูด "ฮิ" แต่จะลงท้ายด้วย "โต้" หรือ "แต้" เช่น ไปไหนมาโต้ หรือ ไปไหนมาแต้ ในแถบหมู่บ้านท่าคาน และหมู่บ้านกรอกสะแก จะมีสำเนียงเหน่อมากขึ้นไปอีก แต่ปัจจุบันก็เริ่มหายไปเพราะพูดไทยกลางกัน