ภาษาพาววาแทน หรือ ภาษาพาวแฮทัน (อังกฤษ: Powhatan language; [ˈpaʊəˌtæn] หรือ [ˈpaʊˌhætn]) เป็นภาษาสูญแล้วจัดอยู่ในกลุ่มภาษาแอลกองคินตะวันออก อดีตเป็นภาษาของชาวพาววาแทนซึ่งเป็นคนพื้นที่ที่อาศัยอยู่บริเวณรัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกาในปัจจุบัน ช่วงราวปีค.ศ. 1790 ชาวพาววาแทนเลิกพูดภาษาพาววาแทน และเปลี่ยนมาพูดภาษาอังกฤษแทน[1][2] หลักฐานการบันทึกของภาษาพาววาแทนมีอยู่แค่เพียงรายการคำศัพท์สั้น ๆ เป็นจำนวนสองรายการ ซึ่งชาวอังกฤษได้จดไว้เมื่อพบกับชาวพาววาแทนเป็นครั้งแรก วิลเลียม สเตรชีย์ จดคำศัพท์ไว้เพียง 500 คำ ส่วน กัปตันจอห์น สมิธจดไว้เพียง 50 คำ[3][4] กัปตันจอห์น สมิธได้กล่าวไว้ว่า ภาษาพาววาแทนมีรูปแบบเป็นภาษาพิดจินด้วย แต่ไม่พบหลักฐานในสมัยปัจจุบัน[5] ภาษาพาววาแทนไม่มีตัวอักษรเขียน ซึ่งเหมือนภาษาแอลกองคินอื่น ๆ ฉะนั้นหลักฐานที่หลงเหลืออยู่ก็มีแค่รายการคำศัพท์สั้น ๆ ดังกล่าวเท่านั้น