ช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ได้มีชาวยุโรปและชาวออสโตรนีเชียนเข้าไปตั้งถิ่นฐาน ซึ่งในจำนวนนี้มีผู้ใช้ภาษาอังกฤษแบบอเมริกันด้วย หลังจากนั้นเป็นต้นมาภาษาอังกฤษผสมแก้ขัดได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของหมู่เกาะสืบทอดสู่ผู้พูดรุ่นที่สองและสาม จนกระทั่งมีชาวญี่ปุ่นกว่าพันคนเข้ามาตั้งรกรากบนเกาะ ชาวเกาะจึงตกอยู่ในสภาวะทวิภาษาระหว่างภาษาอังกฤษแบบโบนินเดิมกับภาษาญี่ปุ่นที่เข้ามาใหม่

ในศตวรรษที่ 20 ชาวเกาะใช้ภาษาอังกฤษแบบโบนินสื่อสารกันในครอบครัว ระหว่างการยึดครองของสหรัฐอเมริกาช่วงปี ค.ศ. 1946-1968 ได้มีการเรียนการสอนเป็นภาษาอังกฤษแบบอเมริกันในสถานศึกษา ชาวเกาะจึงเรียกนักเรียนรุ่นนั้นว่า "รุ่นนาวี" (Navy Generation) แต่หลังสหรัฐอเมริกายุติบทบาทในการปกครอง ภาษาอังกฤษแบบโบนินก็เริ่มรับอิทธิพลจากภาษาญี่ปุ่นมากขึ้น และหลังการตีพิมพ์พจนานุกรมสองภาษาเมื่อปี 2005 ชาวเกาะรุ่นใหม่จึงมีแนวโน้มที่จะพูดภาษาญี่ปุ่นแบบมาตรฐานเป็นภาษาเดียว