มงกุฎองค์นี้ทำขึ้นโดย ห้างรันเดลส์ แอนด์ บริดจ์ ในปีค.ศ. 1820 และเสร็จในปีเดียวกันนั้น ออกแบบโดยหัวหน้าผู้ออกแบบ ฟิลิปป์ ลีบาร์ท ซึ่งมาจากพระบรมราชวินิจฉัยของพระองค์ที่จะทรงไม่ใช้ มงกุฎอิมพิเรียลสเตต ในพระราชพิธี แต่จะเปลี่ยนเป็นอีกแบบหนึ่งที่มีสัญลักษณ์สำคัญของประเทศ นั่นคือ เฟลอร์เดอลิสแบบพิเศษ

ค่าใช้จ่ายทั้งสิ้นในการทำมงกุฎนี้รวมทั้งสิ้นประมาณ 8,216 ปอนด์ รวมถึงค่าเช่าเพชร 800 ปอนด์ ซึ่งในอดีตนิยมกระทำกันจนกระทั่งปีค.ศ. 1837 โดยจะคิดค่าเช่าจากมูลค่ารวมทั้งหมดของเพชรที่ใช้ และเมื่อในครั้งนั้นงานพระราชพิธีได้ถูกยืดออกไปหนึ่งปีเนื่องจากติดพันกับคดีความเกี่ยวกับสมเด็จพระราชินีแคโรไลน์ ทำให้ค่าเช่านั้นสูงขึ้นไปอีกมาก ซึ่งโดยปกติแล้ว หลังจากเสร็จพิธีลง จะต้องส่งเพชรคืนให้กับห้างรันเดลส์ แต่ในครั้งนั้นไม่พบการขนส่งใดๆคืนให้กับห้าง จึงได้สันนิษฐานกันว่า ด้วยความสวยและสง่างามของมงกุฎองค์นี้ สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 4ได้ทรงต่อรองซื้อไว้ โดยจ่ายเป็นเงินส่วนหนึ่ง และจ่ายเป็นการแลกกับเพชรส่วนพระองค์ส่วนหนึ่ง เพื่อเก็บรักษามงกุฎองค์นี้ไว้ เพียงแต่ยังไม่พบหลักฐานการซื้อใดๆจากห้าง[2]

ในอดีต มงกุฎองค์นี้ทรงใช้โดยสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ในระหว่างเสด็จพระราชดำเนินกลับจากมหาวิหารเวสมินส์เตอร์ และเป็นที่โปรดปรานของสมเด็จพระราชินีอีกหลายพระองค์

ในปัจจุบัน มงกุฎองค์นี้จะทรงโดยสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ในขณะที่เสด็จพระราชดำเนินไปและกลับจากรัฐพิธีเปิดประชุมรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักร