มนาสลุ (เนปาล: मनास्लु; Manaslu) บ้างทับศัพท์เป็น มนัสลู เป็นภูเขาที่สูงที่สุดเป็นอันดับแปดของโลก ที่ความสูง 8,163 เมตร (26,781 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล เป็นส่วนหนึ่งของมานสิริหิมัล ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของหิมาลัยในเนปาล ชื่อมนาสลุแปลว่า "เขาแห่งวิญญาณ" มาจากคำสันสกฤต มนส แปลว่าผู้มีปัญญาหรือดวงวิญญาณ การพิชิตเขามนาสลุครั้งแรกสำเร็จในวันที่ 9 พฤษภาคม 1956 โดย Toshio Imanishi และ Gyalzen Norbu จากญี่ปุ่น ว่ากันว่า "มนาสลุเป็นภูเขาของชาวญี่ปุ่น เหมือนที่ชาวบริเตนมองเอเวอเรสต์เป็นเขาของตน" อันเนื่องมาจากความพยายามที่ล้มเหลวหลายครั้งของชาวบริเตนในการพิชิตเขาเอเวอเรสต์ก่อนที่เอ็ดมันด์ ฮิลลารี จะพิชิตเขาสำเร็จ[4][5]ยอดเขาของมนาสลุถือว่าสูงที่สุดในอำเภอโกรข่า และตั้งอยู่ห่างไป 64 km (40 mi) ทางตะวันออกของอันนาปุรนะ เนื่องด้วยลักษณะสันเขาที่ยาวและยังเต็มไปด้วยหุบเขาธารน้ำแข็ง ทำให้สามารถปีนมนาสลุได้จากทุกทิศทาง ก่อนจะมาถึงยอดเขาที่ชันขึ้นในตอนปลายเหนือภูมิทัศน์โดยรอบ ลักษณะนี้ยังสามารถเห็นได้แม้จากไกล ๆ[6][5][7][8]ภูมิภาคมนาสลุมีตัวเลือกในการไต่เขามากมาย เส้นทางไต่เขาที่นิยมที่สุดของมนาสลุมีความยาว 177 กิโลเมตร (110 ไมล์) และได้รับการอนุมัติให้ไต่ในเส้นทางนี้ได้ในปี 1991 โดยรัฐบาลเนปาล[9] เส้นทางนี้เป็นการเดินตรมเส้นทางค้าเกลือในสมัยโบราณ ไปตามแม่น้ำพุทธิคันทกี ขาไปจะสามารถมองเห็นยอดเขารวม 10 ยอดที่สูงกว่า 6,500 เมตร (21,325 ฟุต) ในจำนวนนี้มีอยู่สองสามเขาที่สูงเกิน 7,000 เมตร (22,966 ฟุต) จุดสูงสุดในเส้นทางไต่เขาคือพื้นที่ลารกยา-ลา ซึ่งอยู่สูง 5,106 เมตร (16,752 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล ข้อมูลจากพฤษภาคม 2008 มีการไต่เขามนาสลุแล้ว 297 ครั้ง และมีการเสียชีวิตขณะไต่เขาอยู่ที่ 53 ราย[10][6][11]ด้านสามด้านของเขามนาสลุมีลักษณะเป็นขั้นบันไดไล่ระดับลงมา มีการอยู่อาศัยและทำการเกษตรอยู่บ้างประราย นอกจากการพิชิตเขามนาสลุแล้ว การเดินเท้าทางไกล (trekking) ยังเป็นอีกหนึ่งกิจกรรมยอดนิยมในมนาสลุ โดยเฉพาะในฐานะส่วนหนึ่งของวงมนาสลุ ซึ่งเป็นเส้นทางเดินเท้าทางไกลที่นิยมของเนปาล[6] นอกจากนี้ "มนาสลุหิมัล" ซึ่งเป็นชื่อที่รู้จักกันในบรรดานักเดินเท้าทางไกล ยังเป็นจุดที่สามารถมองเห็นทิวของเขาหิมาลัย รวมถึงยังมีโอกาสให้ได้ติดต่อมีปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มชาติพันธุ์พื้นเมืองต่าง ๆ ในหมู่บ้านที่กระจัดกระจายไปทั่วมนาสลุ[12] อย่างไรก็ดี เส้นทางเดินเท้าทางไกลนี้เป็นการเดินเท้าไปตามภูมิประเทศแบบภูเขา ซึ่งมีความเสี่ยงต่อสภาพอากาศแปรปรวน ฝน ดินถล่ม นอกจากนี้ยังมีอาการป่วยอย่างอุณหภูมิร่างกายต่ำ และ อาการเมาที่สูง ไปจนถึงการปะกับจามรี ทำให้เส้นทางเดินนี้เป็นเหมือนการทดสอบความทนทานของร่างกาย[13]ในเดือนธันวาคม 1998 ได้มีการประกาศพื้นที่อนุรักษ์มนาสลุภายใต้กฎหมายการอนุรักษ์พื้นที่ทางธรรมชาติของเนปาล มีพื้นที่อนุรักษ์รวม 1,663 ตารางกิโลเมตร (642 ตารางไมล์) ภายใต้ National Trust for Nature Conservation (NTNC) เพื่ออนุรักษ์และจัดการทรัพยากรทางธรรมชาติอย่างยั่งยืน, สนับสนุนการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ และเพื่อช่วยเหลือสภาพความเป็นอยู่และสร้างรายได้แก่คนในพื้นที่มนาสลุ[14]