มีมนี้ถูกมองว่าเป็นหลักฐานของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐฟลอริดากับกิจกรรมที่แปลกประหลาดหรือตลกขบขัน และได้รับการเปรียบเทียบกับรางวัลดาร์วิน[21] อย่างไรก็ตาม มีมยังเผชิญกับคำวิพากษ์วิจารณ์จากแหล่งสื่อเดียว โดย Columbia Journalism Review เรียกสิ่งนี้ว่า "หนึ่งในอุตสาหกรรมกระท่อมที่มืดมนที่สุดและมีกำไรมากที่สุดในวงการสื่อสารมวลชน" โดยที่ "เรื่องราวมักจะเป็นตัวอย่างของความแปลกประหลาดเกินคาดที่เป็นตำนานของรัฐแสงตะวัน (อังกฤษ: Sunshine State) แต่มักบันทึกเรื่องราวความทุกข์ยากของผู้ติดยา ป่วยทางจิต และไม่มีที่อยู่อาศัย" [22]