ในยุคสมัยหนันเหลียง เป่ยเหว่ยยกทัพลงใต้ หลินเซี่ยพาหลินซูลูกชายวัยสิบเจ็ดปีนำกองกำลังชื่อเยี่ยนเจ็ดหมื่นนายออกศึก สุดท้ายกองกำลังชื่อเยี่ยนเพิ่งได้รับชัยชนะ แต่กลับถูกคนปองร้าย จนต้องตายอย่างอนาถที่หุบเขาเหมยหลิง หลินซูได้รับความช่วยเหลือจากพรรคพวกจนเอาตัวรอดเอาไว้ได้และจากความช่วยเหลือของหอหลางหยา หลินซูได้ก่อตั้งเจียงจั่วเหมิงขึ้นมา

สิบสองปีต่อมา หลินซูกลับมาในฐานะ “เหมยฉางซู” เจ้าลัทธิ คอยแอบให้ความช่วยเหลือพระโอรส เพราะด้วยความที่อุปนิสัยตรงไปตรงมาจึงไม่เป็นที่โปรดปรานของอู่ตี้ ทั้งยังต้องใช้สุขภาพที่อ่อนแอเผชิญอุปสรรคความยากลำบากเพื่อกำจัดขุนนางชั่ว และใช้ชีวิตในวาระสุดท้ายล้างมลทินให้กองทัพชื่อเยียนเจ็ดหมื่นนายที่ซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อราชวงศ์ แต่กลับถูกลอบสังหารสิ้น

ในเวลาเดียวกัน อู่ตี้ลุ่มหลงความสำราญ ปกครองบ้านเมืองจนระส่ำระสาย ชายแดนก็มีข้าศึกคอยรุกราน เป่ยเหว่ยเปลี่ยนผู้นำสบโอกาสยกทัพลงใต้บุกโจมตี บรรดาขุนนางในราชสำนักไม่มีผู้ใดที่มีความสามารถนำทัพออกศึก เหมยฉางซูกินยาปลุกเร้าพลังเฮือกสุดท้ายขึ้นมานำทัพออกศึกด้วยความห้าวหาญ ในช่วงวาระสุดท้ายของชีวิต เขาสามารถสยบอริราชศัตรูทางเหนือได้สำเร็จ จบสิ้นชีวิตของหลินซู ในการเสียชีวิตของเขาท่ามกลางสนามรบครั้งนั้น[1]