มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล จัดตั้งขึ้นเป็นสถาบันอุดมศึกษาระดับปริญญาครั้งแรก เมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2518 โดยพระราชบัญญัติวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา พ.ศ. 2518 ใช้ชื่อว่า “วิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา” และโอนวิทยาลัยเทคนิค วิทยาลัยเกษตรกรรม และวิทยาลัยต่างๆ ในสังกัดกรมอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ เข้ามาสังกัด ต่อมาพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามว่า “ราชมงคล” เมื่อวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2531 (วันราชมงคล) พร้อมทั้งมีพระราชบัญญัติเปลี่ยนชื่อวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษาเป็นสถาบันเทคโนโลยีราชมงคล พ.ศ. 2532 ทำให้วิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา ได้รับการเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น "สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล"

ในระยะต่อมาได้มีการตราพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ซึ่งกำหนดให้สถาบันการศึกษาที่เปิดสอนระดับปริญญาต้องเป็นนิติบุคคล[2] ทำให้สถาบันเทคโนโลยีราชมงคลเริ่มมีแนวคิดในการยกฐานะเป็นมหาวิทยาลัยนิติบุคคล กระทั่งเมื่อวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2548 พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล พ.ศ. 2548[3] ได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นผลให้มีมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลเกิดขึ้นใหม่ จำนวน 9 แห่ง เป็นสถาบันอุดมศึกษาด้านวิชาชีพและเทคโนโลยี จัดการศึกษาด้านวิชาชีพชั้นสูงที่เน้นการปฏิบัติ ผลิตครูวิชาชีพ และให้ผู้สำเร็จอาชีวศึกษามีโอกาสในการศึกษาต่อด้านวิชาชีพเฉพาะทางระดับปริญญาเป็นหลัก

ประวัติศูนย์กลางมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน

ศูนย์กลางมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน หรือ วิทยาเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (เดิม) อยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 3 กิโลเมตร มีเนื้อที่ประมาณ 330 ไร่ ทิศเหนือติดถนนสุรนารายณ์ ทิศใต้ติดคลองลำตะคอง ทิศตะวันตกติดมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา และทิศตะวันออกติดที่ดินของเอกชน บริเวณนี้แต่เดิมมีต้นตะโกขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก ดังนั้น จึงมีชื่อสามัญเรียกกันว่า "ทุ่งตะโกราย"

วิทยาเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีลำดับความเป็นมาดังนี้

• พ.ศ. 2499 จัดตั้งขึ้นเป็น "วิทยาลัยเทคนิคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นครราชสีมา" สังกัดกรมอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ
• พ.ศ. 2518 ยุบรวมเข้ากับวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา และเปลี่ยนชื่อเป็น "วิทยาเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นครราชสีมา"
• พ.ศ. 2531 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษาว่า "สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล" และพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้อัญเชิญพระราชลัญจกรประจำพระองค์ และพระมหาพิชัยมงกุฎ เป็นเครื่องหมายราชการของสถาบันฯ
• พ.ศ. 2548 มีพระราชบัญญัติให้มีมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล 9 แห่ง โดยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน ประกอบด้วย
  • ศูนย์กลางนครราชสีมา (วิทยาเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ)
  • วิทยาเขตขอนแก่น
  • วิทยาเขตกาฬสินธุ์
  • วิทยาเขตสุรินทร์
  • วิทยาเขตสกลนคร
• พ.ศ. 2558 มีพระราชบัญญัติให้รวมมหาวิทยาลัยราชภัฏกาฬสินธุ์ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตกาฬสินธุ์ มาจัดตั้งเป็นมหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์ เมื่อวันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2558 [4] ส่งผลให้ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตกาฬสินธุ์ สิ้นสุดการเป็นวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
• 28 พ.ย. พ.ศ. 2559 พล.อ. จีระศักดิ์ ชมประสพ ที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี และ ท่าน สนช.ตวง อันทะไชย ลงพื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ ณ ศูนย์วิจัยและถ่ายทอดเทคโนโลยีทุ่งกุลาร้องไห้ อ.สุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ด เพื่อรับฟังการบรรยายสรุปจากท่านอธิการบดีฯ ผศ.ดร.วิโรจน์ ลิ้มไขแสง และผู้ช่วยอธิการบดีฯ ดร.เอนก เจริญภักดี เรื่อง “แนวทางการจัดตั้งวิทยาเขตร้อยเอ็ด ณ ทุ่งกุลาร้องไห้” ในการนี้ พล.อ. จีระศักดิ์ ชมประสพ และ ท่าน สนช.ตวง อันทะไชย ได้ให้ข้อคิดเห็นและข้อเสนอแนะหลายอย่างที่เป็นประโยชน์ในการจัดตั้งวิทยาเขตฯ เพื่อให้บรรลุตามแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศ ด้วยโมเดล ไทยแลนด์ 4.0 “สร้างความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน” ด้วยการสร้าง “ความเข็มจากภายใน”[5]