มันเผาทั่วไป ชาวญี่ปุ่นเรียกว่า ยากิอิโมะ มีมาแต่ก่อนยุคโชวะ ที่นิยมทำกินในฤดูใบไม้ร่วงอันเนื่องมาจากใบไม้มีเป็นจำนวนมาก มีความยุ่งยากในการกำจัดให้หมดไปโดยเร็วการเผาจึงเป็นวิธีที่เร็วที่สุด เมื่อทำการเผาระหว่างรอจะนำเอาหัวมันใส่เข้าไปในกองไฟ รอให้สุกได้ที่จึงรับประทาน

ธันวาคม พ.ศ. 2543 รัฐบาลญี่ปุ่นได้ออกกฎหมายควบคุมการเผาสิ่งของต่าง ๆ ซึ่งรวมถึงการเผาใบไม้ ด้วยเหตุผลด้านสิ่งแวดล้อม ทำให้ไม่สามารถเผาใบไม้ได้อีกต่อไป ชาวญี่ปุ่นที่อยากทำมันเผากินเองจึงเปลี่ยนวิธีการทำไปจากเดิม เช่น ห่อด้วยอะลูมิเนียมฟอยล์แล้วจึงนำเข้าไปอบด้วยเตาอบไมโครเวฟ หรือวางไว้บนเครื่องทำความอุ่นแบบใช้น้ำมันก๊าด (สโต๊บ)[2][3]