มาคุระ โนะ โซชิ (枕草子 ,Makura no Sōshi,The Pillow Book)หรือ หนังสือข้างหมอน เป็นบทประพันธ์ของ เซ โชนะงกง ที่บันทึกเหตุการณ์ต่างๆที่น่าสนใจในราชสำนักเฮอัน ขณะที่เธอทำงานเป็นนางกำนัลถวายการรับใช้ใกล้ชิดจักรพรรดินีเทชิ ( ซาดาโกะ ) ระหว่างช่วง ปี ค.ศ. 990 ถึง 1000 และหนังสือเล่มนี้อาจจะเขียนจบในราวปี ค.ศ. 1002 ใน มาคุระ โนะ โซชิ นั้น เซ โชนะกง ได้เขียนรวบรวม รายนามของสิ่งต่างๆ ความคิดส่วนตัว เหตุการณ์น่าสนใจในราชสำนักเฮอัน บทร้อยกรอง ข่าวซุบซิบ ถึงจะเป็นเหมือนงานเขียนเรื่องส่วนตัว ทว่า ความปราดเปรื่องในเชิงกวีของเธอ ทำให้ผลงานชิ้นนี้กลายเป็น วรรณกรรม และมีคุณค่าทางด้านประวัติศาสตร์ ส่วนหนึ่งของงานเขียนนี้ได้ถูกเปิดเผยโดยบังเอิญขณะที่เธอยังมีชีวิตอยู่ในราชสำนัก ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษครั้งแรกในอังกฤษในปี ค.ศ. 1889 โดย ที เพอร์เชล และ ดับบลิวจี แอสตัน (T. Purcell and W.G. Aston) และ ฉบับแปลภาษาอังกฤษที่มีชื่อเสียงอีกฉบับหนึ่งคือ ฉบับที่แปลโดย อิแวน มอร์ริส (Ivan Morris ) ในปี 1967 และ ฉบับที่แปลโดย เมเรดิธ แมคคินนีย์ (Meredith McKinney)ในปี ค.ศ. 2006[1]