มาร์แชลล์ วอร์เรน ไนเรนเบิร์ก (อังกฤษ: Marshall Warren Nirenberg; 10 เมษายน ค.ศ. 1927 – 15 มกราคม ค.ศ. 2010) เป็นนักชีวเคมีและนักพันธุศาสตร์ชาวอเมริกัน เกิดที่นครนิวยอร์ก เป็นบุตรของแฮร์รี เอ็ดเวิร์ด ไนเรนเบิร์กและมิเนอร์วา บายคอฟสกี[1] ในวัยเด็กไนเรนเบิร์กป่วยเป็นโรคไข้รูมาติก ครอบครัวจึงย้ายไปอยู่ที่เมืองออร์แลนโด รัฐฟลอริดา ไนเรนเบิร์กสนใจวิชาชีววิทยาตั้งแต่ยังเด็ก เขาเรียนจบปริญญาตรีด้านวิทยาศาสตร์และปริญญาโทด้านสัตววิทยาจากมหาวิทยาลัยฟลอริดา ก่อนจะเรียนต่อปริญญาเอกด้านชีวเคมีที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน[2]ไนเรนเบิร์กเริ่มทำงานที่สถาบันสุขภาพแห่งชาติ (NIH) รัฐแมรีแลนด์ และเริ่มศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอและโปรตีน ในปี ค.ศ. 1961 ไนเรนเบิร์กและเพื่อนร่วมงาน เจ. ไฮน์ริช แมทเทใช้วิธีปลอดเซลล์ในการแปลรหัสลำดับอาร์เอ็นเอพอลิยูราซิลและช่วยไขปริศนาการมีส่วนของดีเอ็นเอและอาร์เอ็นเอในการแสดงออกของยีน[3] จากผลงานนี้ทำให้ไนเรนเบิร์กได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ร่วมกับรอเบิร์ต ดับเบิลยู. ฮอลลีย์และหร โคพินท์ โขรานาในปี ค.ศ. 1968[4]ด้านชีวิตส่วนตัว ไนเรนเบิร์กแต่งงานครั้งแรกกับเพรอลา ซอลส์แมน นักเคมีจากสหพันธ์มหาวิทยาลัยแห่งรีโอเดจาเนโรและเพื่อนร่วมงานที่ NIH จนกระทั่งเธอเสียชีวิตในปี ค.ศ. 2001 และแต่งงานใหม่ในปี ค.ศ. 2005 กับเมอร์นา เอ็ม. ไวส์แมน ศาสตราจารย์ด้านระบาดวิทยาและจิตเวชศาสตร์ วิทยาลัยแพทย์และศัลยแพทย์ มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ไนเรนเบิร์กเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งที่นครนิวยอร์กในปี ค.ศ. 2010[5]