มินต์จูเลป (อังกฤษ: mint julep) เป็นเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์หรือค็อกเทลที่มีส่วนประกอบหลัก ได้แก่ วิสกีเบอร์เบิน น้ำตาล น้ำ น้ำแข็งบดและมินต์สด มินต์จูเลปมีที่มาจากตอนใต้ของสหรัฐและเป็นเครื่องดื่มตามธรรมเนียมของการแข่งม้าเคนทักกีเดอร์บีมินต์จูเลปดั้งเดิมมีส่วนประกอบ 4 อย่าง ได้แก่ ใบมินต์ วิสกีเบอร์เบิน น้ำเชื่อมธรรมดาและน้ำแข็งบด โดยทางใต้ของสหรัฐและเคนทักกีนิยมใช้สเปียร์มินต์ การเตรียมมินต์จูเลปที่ถูกต้องยังคงเป็นที่ถกเถียงเนื่องจากบาร์เทนเดอร์แต่ละคนเตรียมต่างกัน มินต์จูเลปจัดอยู่ในกลุ่มเครื่องดื่มที่เรียกว่า "สแมช" เช่นเดียวกับโมฮิโต ซึ่งมินต์หรือส่วนประกอบอื่นจะถูกบดหรือตำเพื่อให้น้ำและน้ำมันหอมระเหยออกมาเสริมรสชาติให้เครื่องดื่ม มินต์จูเลปดั้งเดิมเสิร์ฟในแก้วพิวเตอร์หรือแก้วเงินและจับถือที่ก้นหรือขอบแก้วเพื่อรักษาความเย็น[1] ปัจจุบันมินต์จูเลปส่วนใหญ่เสิร์ฟในแก้วโอลด์แฟชัน แก้วคอลลินส์หรือแก้วไฮบอลพร้อมหลอดคำว่า "จูเลป" หมายความทั่วไปถึงเครื่องดื่มรสหวานโดยเฉพาะยาน้ำเชื่อม คำนี้มาจากคำว่า "julepe" ในภาษาสเปนซึ่งรับมาจากคำว่า golâb (گلاب) ในภาษาเปอร์เซียที่หมายถึงน้ำดอกไม้เทศ[2] มินต์จูเลปมีต้นกำเนิดในตอนใต้ของสหรัฐประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 18 มีการกล่าวถึงมินต์จูเลปแรกสุดในปี ค.ศ. 1770 และในบทละครเสียดสี The Candidates และ A Short Poem on Hunting ของรอเบิร์ต มันฟอร์ดที่ 3[3] นอกจากนี้ยังมีหลักฐานของมินต์จูเลปในใบสั่งยาที่ปรากฏใน เมดิคัลคอมมูนิเคชันส์ (Medical communications) ค.ศ. 1784 ว่า "อาการเจ็บป่วยที่กระเพาะอาหาร มีอาการขย้อนบ่อยและกลืนลำบาก แพทย์จึงจ่ายยาก่ออาเจียน ยาระบายและมินต์จูเลป"[4]ทาเวิร์นในรัฐเวอร์จิเนียหลายแห่งเริ่มมีโรงน้ำแข็งสำหรับทำค็อกเทลเย็นในคริสต์ทศวรรษ 1780 มีการกล่าวถึง "จูเลปเย็น" ครั้งแรกในโฆษณาวิกวัมการ์เดนส์ในเมืองนอร์ฟอล์กเมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1807[3] ขณะที่ในรัฐนิวยอร์กช่วงคริสต์ทศวรรษ 1830 มีจูเลปที่เสิร์ฟพร้อมน้ำแข็งบดขนาดเล็กเรียกว่า hailstone julep หรือ hailstorm julep[3] บางครั้งจูเลปใช้ยินแทนเบอร์เบิน นอกจากนี้ในหนังสือ Bar-Tenders Guide: How to Mix Drinks or The Bon-Vivant's Companion ฉบับค.ศ. 1862 ของเจอร์รี ทอมัสระบุสูตรจูเลปที่ใช้แอลกอฮอล์ต่างกัน 5 สูตร ได้แก่ กอญัก บรั่นดี ยิน วิสกี้และไวน์โมแซล[5]มินต์จูเลปเป็นเครื่องดื่มตามธรรมเนียมของการแข่งม้าเคนทักกีเดอร์บีที่เมืองลุยส์วิลล์ รัฐเคนทักกี ธรรมเนียมนี้เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1938 โดยได้รับการส่งเสริมจากสนามแข่งม้าเชอร์ชิลดาวส์ที่จัดการแข่งขัน เดิมสูตรมินต์จูเลปที่นี่ใช้เอิร์ลีไทมส์ซึ่งเป็นวิสกี[6] จนกระทั่งในปี ค.ศ. 2015 มีการเปลี่ยนมาใช้โอลด์ฟอเรสเตอร์ที่เป็นเบอร์เบินแทน[7][8]