ที่มาของชื่อ มูโรรัง นั้น กล่าวว่ามาจากศัพท์ไอนุ ที่ว่า โมะ รูเอรานิ ซึ่งหมายถึง "ก้นของทางลาดขนาดย่อม" ซึ่งทางลาดที่ว่าอยู่ที่หน้าวัดเซ็งไกในอดีต ในเขตซากิโมริ

ในช่วงปลายของคริสต์ศตวรรษที่ 16 บริเวณมูโรรังนั้นถูกปกครองโดยตระกูลมัตสึมาเอะ ซึ่งมูโรรังก็ได้ถูกพัฒนาเป็นที่มั่นทางการค้าระหว่างชาวไอนุและตระกูลมัตสึมาเอะ

ในปี ค.ศ. 1892 มีการเปิดท่าเรือมูโรรังขึ้น เพื่อการก่อสร้างสะพานไม้ที่ไกงัง ในเวลาเดียวกัน ก็เริ่มมีการก่อสร้างถนนสายหลักจากซัปโปโระ ซึ่งเป็นหนึ่งในการพัฒนาประเทศเพื่อให้รอดพ้นจากการตกเป็นอาณานิคมของชาติตะวันตก

จากการเปิดเส้นทางการเดินเรือจากมูโรรังไปยังโมริ และขยายทางรถไฟไปยังอิวามิซาวะ เทศบาลแห่งมูโรรังจึงได้ถูกก่อตั้งขึ้น ในวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1922 ตั้งแต่นั้นมามูโรรังได้รับการพัฒนาเป็นศูนย์กลางการขนส่งที่สำคัญและเป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมเหล็ก แต่น่าเสียดายที่ในสงครามโลกครั้งที่สอง โรงงานอุตสาหกรรมของบางส่วนของเมืองได้รับผลจากการระดมยิงของเรือรบอเมริกันในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1945 ก่อนที่ในเดือนต่อมาญี่ปุ่นจะประกาศยอมแพ้สงคราม

ปัจจุบันมูโรรังมีโรงงานปูนซีเมนต์ขนาดใหญ่ โรงงานเหล็ก โรงกลั่นน้ำมัน และอู่ต่อเรือมากมายที่กระจุกตัวอยู่ตามท่าต่าง ๆ ของเมือง