ยานลำเลียงพลทหารราบเอ็ม1126 มีสถานีอาวุธควบคุมระยะไกลพร้อมแท่นยึดอเนกประสงค์แบบอ่อน ซึ่งสามารถติดตั้งเอ็ม 2 บราวนิง กระสุนขนาด 0.5 นิ้ว, เครื่องยิงลูกระเบิดเอ็มเค 19 ลูกระเบิดขนาด 40 มม. หรือปืนกลเอ็ม 240 กระสุนขนาด 7.62×51 มม. นาโต นอกจากนี้ยังติดตั้งเครื่องยิงลูกระเบิดควันเอ็ม 6 จำนวนสี่กระบอก

เจ้าหน้าที่กองทัพบกวางแผนที่จะเพิ่มปืนยานลำเลียงพลทหารราบสไตรเกอร์ด้วยกระสุน 30 มม. ในสถานีอาวุธรีโมตขนาดลำกล้องกลาง (MCRWS) ของคองสแบร์กโปรเทคซิสเต็ม[2] ซึ่งไม่ได้ขยายเข้าไปในห้องลูกเรือและใช้พื้นที่ รวมถึงสามารถโหลดได้จากด้านใน[3] การทดสอบยิงเกิดขึ้นในผู้สาธิตสไตรเกอร์เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2014 แสดงความร้ายแรงของพลังทำลายที่เพิ่มขึ้น และความแม่นยำมากกว่าปืนกลขนาดลำกล้อง 0.50 นิ้วขนาดมาตรฐานในช่วง 600–1,550 เมตร ส่วนปืนใหญ่ขนาดลำกล้อง 30 มม. สามารถโจมตีเป้าหมายได้ในระยะ 2,000 เมตร[4]

หลังจากการทดสอบเปรียบเทียบของสถานีอาวุธควบคุมระยะไกลขนาดลำกล้องกลางคองสแบร์กที่ติดตั้งกับสไตรเกอร์ กองทัพบกสหรัฐได้อนุมัติเมื่อวันที่ 22 เมษายน ค.ศ. 2015 โดยจัดให้มีสไตรเกอร์ของกรมทหารม้าที่ 2 จำนวน 81 คัน ด้วยปืนใหญ่ขนาดลำกล้อง 30 มม. ตามการร้องขออัพเกรดความร้ายแรงของพลังทำลาย เพื่อเพิ่มความรุนแรงต่อยานเกราะเบาอื่น ๆ ในขณะที่ยังคงรักษาความได้เปรียบในการเคลื่อนที่ของล้อ[5][6] การจัดให้มีสไตรเกอร์รุ่นแรกที่มีปืนเอ็มเค 44 บุชมาสเตอร์ II นั้นมีแผนจะเกิดขึ้นในอีกสองปีข้างหน้า[7] ยานลำเลียงพลทหารราบที่ได้รับการอัพเกรดครั้งแรก ในชื่อเอ็กซ์เอ็ม 1296 "ดรากูน" ได้รับการส่งไปทดสอบเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 2016 โดยเริ่มต้นลงสนามในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2018[8] ดรากูน (ICVD) ซึ่งเป็นยานลำเลียงพลทหารราบชุดแรก ได้รับการส่งไปยังกรมทหารม้าที่ 2 ในประเทศเยอรมนีเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ. 2017[9]

ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2019 ทางกองทัพบกตัดสินใจที่จะเพิ่มอาวุธปืนใหญ่แก่สามกองทัพน้อย ของยานยนต์สไตรเกอร์ ดีวีเอช ไอซีวีวีเอ1[10]