ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ (ญี่ปุ่น: 南北朝時代 โรมาจิ: Nanboku-chō jidai) ยุคแห่งความวุ่นวายในการอ้างสิทธิในการสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศโดยดำเนินไปใน ยุคอะซุชิโมะโมะยะมะ หรือตรงกับยุค รัฐบาลโชกุนอาชิกางะ ในช่วงปี (ค.ศ. 1334 - 1392) พ.ศ. 1877 - พ.ศ. 1935 ในยุคนี้ ราชสำนักเหนือ สถาปนาโดย รัฐบาลโชกุนอะชิกะงะ โดยมีราชธานีอยู่ที นครหลวงเฮอัง หรือ เคียวโตะ ในปัจจุบันส่วน ราชสำนักใต้ สถาปนาโดย จักรพรรดิโกะ-ไดโงะ โดยมีราชธานีอยู่ที่เมือง โยะชิโนะโดยความขัดแย้งของทั้งสองราชสำนักกินเวลายาวนานประมาณเกือบ 60 ปีจนกระทั่ง จักรพรรดิโกะ-คะเมะยะมะ จักรพรรดิองค์ที่ 99 และจักรพรรดิองค์สุดท้ายแห่งราชสำนักใต้ประกาศยอมแพ้ต่อ จักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ แห่งราชสำนักเหนือเมื่อปี พ.ศ. 1935 ทำให้ยุคสองราชสำนักสิ้นสุดลงซึ่งราชสำนักญี่ปุ่นในปัจจุบันนั้นสืบเชื้อสายจากราชสำนักเหนือ