การคัดเลือก

การคักเลือกจะคล้ายคลึงกับรรอบคัดเลือกของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ที่จะแบ่งออกเป็นสองเส้นทาง ได้แก่ สายชนะเลิศ และสายไม่ชนะเลิศ โดยทีมที่ได้ลงเล่นในสายชนะเลิศคือทีมที่ตกรอบมาจากการคัดเลือกเข้ารอบแบ่งกลุ่มของแชมเปียนส์ลีก

โดยสโมสรในแต่ละประเทศจะได้รับสิทธิ์ลงเล่นในรายการนี้ในแต่ละรอบไม่เท่ากัน ทั้งนี้ จะขึ้นอยู่กับค่าสัมประสิทธิ์ยูฟ่าของสมาคมฟุตบอลในประเทศนั้น ๆ ดังนี้[6]

• สมาคมที่อยู่ในอันดับที่ 1 ถึง 5 จะได้สิทธิ์ 1 ทีม;
• สมาคมที่อยู่ในอันดับที่ 6 ถึง 15 จะได้สิทธิ์ 2 ทีม;
• สมาคมที่อยู่ในอันดับที่ 16 ถึง 50 จะได้สิทธิ์ 3 ทีม;
• สมาคมที่อยู่ในอันดับที่ 51 ถึง 55 จะได้สิทธิ์ 1 ทีม;
• ลิกเตนสไตน์ ไม่มีการแข่งขันลีกในประเทศจึงให้สิทธิ์แก่ผู้ชนะเลิศ ลิกเตนสไตน์ฟุตบอลคัพ ลงเล่นแทน

นอกจากนี้ รายการนี้ยังเป็นการแข่งขันรองรับทีมที่ตกรอบจากรอบคัดเลือกรอบเบื้องต้น และรอบแรก ของรายการแชมเปียนส์ลีก และทีมที่ตกรอบจากรอบคัดเลือกรอบที่สาม และรอบเพลย์-ออฟ ของรายการยูโรปาลีก จากการปรับโครงสร้างใหม่นี้ จะไม่มีสมาคมใดที่จะได้รับสิทธ์ลงเล่นมากขึ้นจากที่เคยได้รับมาก่อนรอบการแข่งขันปี 2021–24

รอบแบ่งกลุ่ม และรอบแพ้คัดออก

ในรอบแบ่งกลุ่มจะประกอบไปด้วย 32 ทีม กลุ่มละ 4 ทีม มีทั้งหมดแปดกลุ่ม ทีมแชมป์กลุ่มจะผ่านเข้าสู่รอบ 16 ทีมสุดท้าย ขณะที่รองแชมป์กลุ่มจะต้องไปแข่งขันกับทีมลำดับสามในรอบแบ่งกลุ่มของรายการยูโรปาลีก โดยมีชื่อว่ารอบแพ้คัดออกเบื้องต้น เพื่อหาผู้ชนะเข้าสู่รอบ 16 ทีมสุดท้าย แล้วจึงแข่งขันเพื่อหาทีมเข้าสู่รอบ 8 ทีม, 4 ทีมสุดท้าย และรอบชิงชนะเลิศต่อไป การแข่งขันใหม่จะมีการแข่งขัน 141 นัดในช่วง 15 สัปดาห์การแข่งขัน[4]

ผู้ชนะการแข่งขันใหม่จะได้รับสิทธิ์เข้าร่วมการแข่งขันยูฟ่ายูโรปาลีกในฤดูกาลถัดไป การแข่งขันจะเล่นในวันพฤหัสบดี[4]

การจำแนกสิทธิ์ (ตั้งแต่ 2021–22 ถึง 2023–24)

แต่ละสมาคมจะส่งทีมได้ตามสิทธิ์ของตนที่ได้ถูกจัดสรรไว้แล้วตามค่าสัมประสิทธิ์ยูฟ่า โดยคัดเลือกจากทีมที่มีอันดับสูงสุดหลังจากผู้ที่มีสิทธิ์ลงเล่นในแชมเปียนส์ลีก และยูโรปาลีกในปีที่แล้วในรายการนั้น ๆ ตามที่ได้รับสิทธิ์ ทั้งนี้ อังกฤษ ซึ่งได้รับสิทธิ์ให้ทีมลำดับที่ 6 ในพรีเมียร์ลีก ลงเล่น ได้แจ้งเปลี่ยนแปลงให้สิทธิ์แก่ทีมชนะเลิศ คาราบาวคัพ ลงเล่นแทน