สนามอิชตาดีอูดาลุช ในกรุง ลิสบอน, ประเทศโปรตุเกส, ได้รับการยืนยันให้เป็นสังเวียนนัดชิงชนะเลิศ เมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2555 โดยผ่านวาระการประชุมคณะกรรมการ ยูฟ่าที่กรุง อิสตันบูล, ประเทศตุรกี.[5][6]

สนามเหย้าของฝั่งทีมจากโปรตุกีส พรีเมรา ลีกา เบนฟิก้า ตั้งแต่ปี 2003, ได้ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ในฐานะเจ้าภาพ ยูฟ่า ยูโร 2004 5 นัด, รวมถึง ชิงชนะเลิศ. ก่อนที่จะมีการรื้อถอนในปี 2003, เพื่ปรับทางให้สนามรองรับความจุใหม่ถึง 65,000 คน, อิสตาจีอูดาลุซแบบดั้งเดิม เคยได้รับเป็นเจ้าภาพในการแข่งขันฟุตบอลยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ นัดชิงชนะเลิศ 1992, ที่ทีม แวร์เดอร์ เบรเมิน เอาชนะ อาแอส โมนาโก 2–0, และนัดที่สองของ ยูฟ่าคัพ นัดชิงชนะเลิศ 1983, ที่ทีม อันเดอร์เลชท์ รักษาสกอร์เสมอกับเบนฟิกา a 1–1 จนคว้าแชมป์มาครองได้สำเร็จ.[7]

ครั้งสุดท้ายของถ้วยยุโรปที่ได้จัดขึ้นในเกมนัดชิงชนะเลิศที่กรุงลิสบอนเกิดขึ้นใน 1967, เมื่องทีมจากสกอตแลนด์ เซลติก เอาชนะ อินเตอร์ จากอิตาลี 2–1 ที่สนาม อิสตาดีอู นาซีอูนาล. เมืองหลวงของโปรตุเกสยังเคยเป็นเจ้าภาพ ยูฟ่าคัพ 2005 นัดชิงชนะเลิศ ที่สนาม อิสตาดีอู โชเซ อัลวาลาเด, บ้านของทีมคู่ปรับตัวฉกาจสำคัญและเป็นทีมที่เข้าชิงชนะเลิศอย่าง สปอร์ติง ลิสบอน, ที่พ่ายแพ้ไปด้วยสกอร์ 3–1 ต่อ ซีเอสเคเอ มอสโก.[7]