รกฟ้า (ชื่อวิทยาศาสตร์: Terminalia elliptica) เป็นพืชในสกุลสมอ ลักษณะเป็นไม้ต้นผลัดใบขนาดใหญ่ สูง 20–30 เมตร เปลือกต้นขรุขระสีเทาดำ ใบเป็นใบเดี่ยวออกเรียงตรงกันข้าม ใบตอนบนออกเรียงสลับกัน รูปขอบขนานหรือขอบขนานแกมรูปไข่ ขนาด 5–10 x 10–15 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบมนหรือเบี้ยว แผ่นใบหนา มีต่อม 1 คู่ที่แผ่นใบด้านล่างใกล้โคนใบ ดอกออกเป็นช่อเชิงลดแยกแขนงตามซอกใบหรือปลายยอด ดอกย่อยมีขนาดเล็ก ไม่มีกลีบดอก กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็นกลีบรูปสามเหลี่ยม 5 กลีบ เกสรตัวผู้มี 10 อัน รังไข่มี 1 ช่อง ผลเป็นผลแห้งไม่แตก ขนาด 2.5–5 x 4–6 เซนติเมตร มีปีกเป็นครีบหนา 5 ปีก ภายในผลมีเมล็ด 1 เมล็ด[1][2]รกฟ้ามีถิ่นกำเนิดในอินเดีย เนปาล และอินโดจีน[3] ในไทยพบได้แทบทุกภาค โดยขึ้นในป่าเต็งรังและป่าเบญจพรรณ ที่ความสูง 100–1000 เมตร เปลือกรกฟ้ามีรสฝาดเฝื่อน ต้มดื่มแก้ท้องร่วง แก้ปวดเมื่อย ขับปัสสาวะ และฆ่าเชื้อรา รากมีรสเฝื่อน ใช้ขับเสมหะ[1][4]