รถดับเพลิงอากาศยานเป็นเครื่องยนต์ที่ทรงพลังอย่างมาก พวกมันเอื้อการเร่งความเร็วที่ค่อนข้างดีต่อขนาดและน้ำหนัก สามารถจัดการภูมิประเทศที่ขรุขระนอกพื้นที่สนามบิน, บรรทุกน้ำและโฟมดับเพลิงด้วยความจุปริมาณมาก, ติดตั้งปั๊มความจุสูงที่ทรงพลังและหัวฉีดน้ำ/โฟมแรงดันสูง รวมถึงมีความสามารถในการนำส่งเครื่องมือดับเพลิงระยะไกล พวกมันสามารถติดตั้งบนแชสซีสี่ล้อ, หกล้อ หรือแม้กระทั่งแปดล้อ เพื่อลดรัศมีการเลี้ยวของพวกมัน ชุดขับเคลื่อนแปดล้ออาจมีล้อหน้าทั้งสี่ที่ควบคุมได้

รถดับเพลิงอากาศยานตัวใหม่รวมระบบการฉีด/หัวฉีดแฝดเพื่อฉีดกระแสของสารดับเพลิงผงเคมีแห้งเพอร์เพิล-เคเข้าไปในกระแสโฟมดับเพลิงเอทริปเปิลเอฟ ซึ่งทำให้ไฟดับลงเร็วขึ้น[1] บางคันมีถังฮาโลตรอนพร้อมสายจับสำหรับสถานการณ์ที่ต้องใช้สารสะอาด คุณสมบัติเหล่านี้ช่วยให้รถดับเพลิงอากาศยานเข้าถึงเครื่องบินได้อย่างรวดเร็ว และดับไฟขนาดใหญ่อย่างรวดเร็วต่อน้ำมันอากาศยานที่เกี่ยวข้อง

รถดับเพลิงอากาศยานบางคันมีสิ่งที่คล้ายแขนดับเพลิงยื่นออกมาซึ่งอยู่ในระดับที่สูงกว่าสิ่งอื่น ด้วยการให้ความเป็นไปได้ในการยกหัวฉีดน้ำ/โฟมให้สูงประมาณ 10 ถึง 20 เมตร ที่สามารถเจาะผ่านโครงสร้างผิวเผินของเครื่องบิน เพื่อต่อกรกับไฟที่อยู่ภายในลำตัวเครื่องบิน[2]

แขนบางส่วนมีหัวฉีดเสริมที่เรียกว่าสนอซเซิล ซึ่งตามที่คณะกรรมการความปลอดภัยทางการคมนาคมแห่งชาติของสหรัฐระบุว่าเป็น "หัวฉีดแบบเจาะบนรถดับเพลิงที่ใช้เจาะลำตัวเครื่องบินของเครื่องบิน และจ่ายโฟมดับเพลิงเพื่อดับไฟภายในห้องโดยสารหรือพื้นที่สินค้าที่บรรทุก"[3]