รถแทรกเตอร์ (อังกฤษ: tractor) เป็นยานพาหนะวิศวกรรมออกแบบมาเพื่อออกแรงฉุดลาก (หรือทอร์ก) โดยเฉพาะ ที่ความเร็วต่ำ มีจุดประสงค์เพื่อลากรถลากหรือเครื่องยนต์ที่ใช้ในการเกษตรหรือการก่อสร้าง โดยทั่วไป คำดังกล่าวใช้อธิบายยานพาหนะในไร่นาที่ช่วยผลิตพลังงานกลและออกแรงดึงโดยใช้เครื่องยนต์เพื่อทำการเกษตร โดยเฉพาะการไถนา ซึ่งทำมาแต่เดิม แต่ปัจจุบันใช้ได้กับงานที่หลากหลายมากขึ้น เครื่องมือการเกษตรอาจพ่วงอยู่ข้างหลังหรือผูกติดกับรถแทรกเตอร์ และรถแทรกเตอร์จะผลิตแรงถ้าอุปกรณ์เหล่านั้นทำงานด้วยเครื่องยนต์เหมือนกันคำว่า แทรกเตอร์ มาจากคำนามภาษาละตินที่แสดงความเป็นผู้กระทำว่า trahere หมายถึง "การดึง"[1][2] การใช้คำนี้ครั้งแรกที่มีการบันทึกไว้มีความหมายว่า "เครื่องยนต์หรือยานพาหนะสำหรับลากเกวียนหรือคันไถ" ปรากฏในปี ค.ศ. 1901 แทนที่คำว่า "เครื่องยนต์หัวลาก" (traction engine) ที่เคยใช้ก่อนหน้านั้น (ค.ศ. 1859)[3]