การก่อตั้ง

ในปี ค.ศ. 1907 บริษัทรถรางไฟฟ้ามิโนอะริมะ (箕面有馬電気軌道株式会社) ผู้บุกเบิกรถไฟฮันกีวได้ก่อตั้งขึ้นโดยอิชิโซ โคะบะยะชิ และในวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 1910 รถรางมิโนอะริมะได้เปิดให้บริการรถรางจากอุเมะดะไปทะกะระสึกะ (สายทะกะระสึกะ) และจากอิชิบะชิไปมิโน (สายมิโน)

ขยายเส้นทางสู่โคเบะ

เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1918 รถรางมิโนอะริมะเปลี่ยนชื่อเป็นบริษัทรถไฟฮันชิงกีวโค (阪神急行電鉄株式会社) หรือเรียกสั้นๆว่า "ฮันคิว" (阪急)

จากนั้น วันที่ 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1920 รถไฟสายโคเบะจากจูโซไปยังโคเบะ (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นสถานีคะมิสึสึอิ) ก็เปิดให้บริการพร้อมกับสายอิตะมิจากสึกะงุจิไปยังอิตะมิ และเมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1936 ทางรถไฟสายโคเบะได้ขยายเส้นทางจากนิชินะดะ (ปัจจุบันคือสถานีโอจิโกเอ็ง) ไปยังสถานีแห่งใหม่ในโคเบะ (ปัจจุบันคือสถานีซันโนะมิยะ) ส่วนรถไฟสายโคเบะเดิมที่เชื่อมจากนิชินะดะไปยังคะมิสึสึอิก็ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นสายคะมิสึสึอิ จนกระทั่งมีการยกเลิกการให้บริการสายนี้ไปเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1940

ในปี 1936 บริษัทฮันกีวได้จัดตั้งทีมเบสบอสอาชีพขึ้นและในปี 1937 ก็ได้ก่อสร้างสนามนิชิโนะมิยะเสร็จเรียบร้อยเพื่อเป็นสนามเหย้าของทีม ตั้งอยู่ใกล้กับสถานีนิชิโนะมิยะ-คิตะงุจิ ทีมเบสบอลในครั้งนั้นมีชื่อว่า ฮันกีวเบรฟส์ และเล่นไปจนถึงปี 1988 ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นทีมโอริกซ์บัฟฟาโล่ส์ในปัจจุบัน

การควบรวมและแยกกิจการกับรถไฟฟ้าเคฮัน

เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1943 รัฐบาลมีคำสั่งให้รถไฟฮันชิงกีวโคกับรถไฟฟ้าเคฮันควบรวมกิจการเข้าด้วยกันและเปลี่ยนชื่อเป็น บริษัทรถไฟเคฮันชิงกีวโค (京阪神急行電鉄株式会社) หรือเรียกสั้นๆว่า "เคฮันชิง" (京阪神) การผนวกรวมในครั้งนั้นทำให้รถไฟเคฮันสายหลัก สายอุจิ สายชินเคฮัง(ปัจจุบันคือสายเคียวโตะ) สายเซ็นริยะมะ (ปัจจุบันคือสายเซ็นริ) สายจูโซ (ส่วนหนึ่งของสายเคียวโตะ) สายอะระชิยะมะ สายเคชิน และสายอิชิยะมะซะกะโมะโตะ ถูกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของรถไฟเคฮันชิง และมีสายคะตะโนะเพิ่มเข้ามาอีกในปี 1945

แต่เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1949 รถไฟเคฮันสายหลัก สายคะตะโนะ สายอุจิ สายเคชิน และสายอิชิยะมะซะกะโมะโตะ ได้แยกตัวออกไปตั้งเป็นบริษัทรถไฟฟ้าเคฮันจำกัด แม้ว่าบริษัทรถไฟฟ้าเคฮันบริษัทใหม่จะเกิดจากการรวมตัวกันอีกครั้ง แต่ก็ถือว่าเล็กกว่าขนาดของปี 1943 ก่อนควบรวมกิจการ เนื่องจากรถไฟสายชินเคฮันและสาขาไม่ได้ถูกรวมเข้ามากับรถไฟฟ้าเคฮันด้วย ปัจจุบันนี้ โครงข่ายรถไฟฮันกีวจึงหลงเหลืออยู่สามเส้นทางหลักๆจากกระบวนการครั้งนี้ และได้มีการเปลี่ยนชื่อย่อของรถไฟเคฮันชิงกีวโคจาก"เคฮันชิง"ไปเป็น"ฮันกีว"

การพัฒนาหลังสงคราม

เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม ค.ศ. 1968 รถไฟสายโคเบะได้ให้บริการเพิ่มเติมต่อไปเป็นรถไฟด่วนโคเบะ รถไฟสายโตไซ และรถไฟฟ้าซันโย

เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม ค.ศ. 1969 รถไฟสายเคียวโตะและสายเซ็นริเริ่มให้บริการเพิ่มต่อต่อไปเป็นรถไฟฟ้าใต้ดินนครโอซะกะสายซะไกสึจิ จากนั้นในปี 1970 รถไฟสายเซ็นริก็เป็นหนึ่งในเส้นทางที่จะเข้าชมงานมหกรรมโลก '70 ที่จัดขึ้นที่บริเวณย่านเซ็นริ

เมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1973 บริษัทรถไฟเคฮันชิงกีวโคได้เปลี่ยนชื่อเป็น บริษัทฮันกีว (阪急電鉄株式会社 Hankyū Dentetsu Kabushiki Gaisha)

เมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2005 บริษัทฮันกีวเดิมได้เปลี่ยนสถานะเป็นบริษัทโฮลดิ้งและได้เปลี่ยนชื่อเป็นบริษัทฮันกีวโฮลดิ้ง (阪急ホールディングス株式会社 Hankyū Hōrudhingusu Kabushiki Gaisha) กิจการรถไฟจึงกลายเป็นของบริษัทลูกที่ชื่อ บริษัทฮันกีว

เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 2006 บริษัทฮันกีวโฮลดิ้งได้ทุ่มซื้อกิจการของบริษัทรถไฟฟ้าฮันชิงทั้งหมด และบริษัทโฮลดิ้งจึงได้เปลี่ยนชื่อเป็น บริษัทฮันกีวฮันชิงโฮลดิ้งจำกัด โดยการซื้อหุ้นในรถไฟฮันชิงโดยบริษัทฮันกีวเสร็จสมบูรณ์เมื่อ 20 มิถุนายน ค.ศ. 2006[2]