รถไฟใต้ดินนครนิวยอร์ก (อังกฤษ: New York City Subway) สร้างเสร็จและเปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1904 (พ.ศ. 2447) เป็นเครือข่ายระบบขนส่งมวลชนเทศบาลนครของมหานครนิวยอร์ก แต่ให้สำนักงานควบคุมระบบขนส่งมวลชนมหานครนิวยอร์ก (New York City Transit Authority) เป็นผู้เช่าและผู้ให้บริหาร รถไฟใต้ดินนครนิวยอร์กเป็นระบบขนส่งมวลชนในเมืองที่มีขนาดใหญ่ และมีผู้ใช้มากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก มีเส้นทางให้บริการ 26 เส้นและมี 472 สถานี (หากนับแต่ละสถานีเพียงครั้งเดียวจะมี 424 สถานี) จากการเก็บสถิติเมื่อปี พ.ศ. 2550 พบว่ามีผู้ใช้บริการต่อวันประมาณ 6,432,700 คนในวันธรรมดา ซึ่งนับว่าเป็นระบบขนส่งทางรางที่มีผู้ใช้งานหนาแน่นที่สุดในซีกโลกตะวันตก ระบบรถไฟใต้ดินนิวยอร์กมีความยาวของเส้นทางรวม 380 ก.ม. (236 miles) หรือคิดเป็นความยาวรางทั้งหมด 1070 ก.ม. (665 ไมล์) ขนาดความกว้างของรางอยู่ที่ 1.435 เมตร ตัวเส้นทางวิ่งให้บริการและมีสถานีบริการครอลคลุม 4 เขตเทศมณฑล (borough) ของนครนิวยอร์กได้แก่ แมนฮัทตัน, บรุคลิน, ควีนส์ และ เดอะบร็องซ์ แต่ถึงแม้จะเรียกว่าซับเวย์ (ทางรถไฟใต้ดิน) บริการรถไฟใต้ดินของนิวยอร์กก็มีระบบรางที่เป็นทางรถไฟยกระดับ หรือเป็นเส้นทางรางระดับดินอยู่ไม่น้อยกว่า 40% (ในเขตแมนฮัตตันและเขตโบโรห์ที่ระบบรางอยู่ใต้ดินทั้งหมด)