รหัสประเทศที่ใช้ตัวอักขระท้องถิ่น (อังกฤษ: internationalized country code; internationalized country code top-level domain) เป็นโดเมนระดับบนสุดตามรหัสประเทศ (ccTLD) ซึ่งไม่ใช่พยัญชนะละติน อย่างเช่น พยัญชนะอารบิก ในปัจจุบัน ชื่อโดเมนดังกล่าวมีสามชื่อ: ‏السعودية.‎, ‏مصر.‎ และ ‏امارات.‎‎คณะกรรมการ ICANN ได้อนุมัติการก่อตั้งชื่อโดเมนที่ใช้ตัวอักขระท้องถิ่นในกลุ่มองค์การสนับสนุนชื่อรหัสประเทศ (ccNSO) เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2549[1] พวกเขาได้มีมติเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2550 เพื่อดำเนินการ และขอให้กลุ่มทำงาน IDNC เตรียมข้อเสนอ ซึ่งทางกลุ่มได้ส่งมอบเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2551 ทางกลุ่มได้เสนอระเบียบวิธีโดยการใช้กระบกวนการ Fast Track ของ ICANN[2] ตั้งอยู่บนพื้นฐานของกฎบัตร ICANN เพื่อทำงานกับหน่วยงานจัดสรรเลขหมายอินเทอร์เน็ต (IANA):เมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2552 ICANN มีมติให้เริ่มยอมรับแอปพลิเคชันสำหรับชื่อโดเมนที่ใช้ตัวอักขระท้องถิ่นระดับบนสุดจากตัวแทนจากประเทศและเขตปกครองต่าง ๆ ในเดือนพฤศจิกายน[3] เริ่มตั้งแต่วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 ชาติและเขตปกครองต่าง ๆ สามารถปรับใช้ชื่อโดเมนที่ใช้ตัวอักขระท้องถิ่นเป็นโดเมนระดับบนสุดได้[4] อียิปต์, ซาอุดิอาระเบีย, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ และสหพันธรัฐรัสเซียเป็นหนึ่งในประเทศแรก ๆ ที่ปรับใช้ชื่อโดเมนระดับบนสุดรหัสประเทศที่ใช้ตัวอักขระท้องถิ่น จนถึงเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2553 มี 21 ประเทศ ซึ่งใช้ 11 ภาษา ซึ่งรวมไปถึง ภาษาจีน ภาษารัสเซีย ภาษาทมิฬ และภาษาไทย ได้ร้องขอรหัสประเทศที่ใช้ตัวอักขระท้องถิ่นใหม่เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2553 รหัสประเทศดังกล่าวได้ทำให้เกิดผลเป็นครั้งแรก ซึ่งทั้งหมดเป็นพยัญชนะอารบิก[5] อียิปต์ได้กำหนดรหัสประเทศ مصر., ซาอุดิอาระเบียกำหนด السعودية., และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ امارات. [5] รหัสประเทศแบบใหม่นี้สามารถใช้ได้ทันที ถึงแม้ว่า ICANN จะยอมรับว่านี่อาจไม่สามารถใช้งานได้อย่างเหมาะสมกับผู้ใช้ทุกคนตั้งแต่เริ่มต้น[6]