การทิ้งระเบิดของเยอรมันที่รอตเทอร์ดาม หรือเป็นที่รู้จักกันว่า รอตเทอร์ดาม บลิตซ์ (การโจมตีสายฟ้าแลบที่รอตเทอร์ดาม) เป็นการทิ้งระเบิดทางอากาศที่รอตเทอร์ดามโดยกองทัพอากาศเยอรมัน ลุฟท์วัฟเฟอ เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1940 ในช่วงเยอรมันได้บุกเข้ายึดครองเนเธอร์แลนด์ในสงครามโลกครั้งที่สอง วัตถุประสงค์เพื่อสนับสนุนแก่ทหารเยอรมันที่กำลังสู้รบในเมือง หยุดยั้งการต่อต้านของชาวดัตซ์และบีบบังคับให้ดัตซ์ยอมจำนน แม้ว่าการเจรจาก่อนหน้านี้ได้ส่งผลให้มีการยุติยิง การทิ้งระเบิดได้เกิดขึ้นอย่างไรก็ไม่ทราบ ในสถาพที่ยังคงมีการถกเถียงกันอยู่และการทำลายล้างในใจกลางเมืองเกือบทั้งหมดที่สุดในประวัติศาสตร์ มีผู้เสียชีวิตเกือบ 900 คน และทำให้คนอื่นๆ 85,000 คนกลายเป็นคนไร้บ้านด้วยความสำเร็จทางจิตวิทยาและเชิงกายภาพจากการจู่โจม จากมุมมองของเยอรมัน,ภายใต้การนำโดยกองบัญชาการสูงสุดแห่งกองทัพอากาศลุฟท์วัฟเฟอ(Oberkommando der Luftwaffe-OKL) เพื่อข่มขู่ว่าจะทำลายเมืองยูเทรกต์ หากรัฐบาลดัตซ์ไม่ยอมจำนน ดัตซ์ก็ได้ตัดสินใจยอมจำนนในเช้ารุ่งขึ้น