แมนดาฮีน็อกขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2542 ชนะคะแนน อัลลัน ดูกาง ที่ฟิลิปปินส์ จากนั้น ขึ้นชกชนะเป็นส่วนใหญ่ที่ฟิลิปปินส์ แมนดาฮีน็อกมาชกในไทยครั้งแรกใน พ.ศ. 2545 แพ้คะแนน เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม จากนั้นมาชกแพ้น็อคเม็ดเงิน ยก 4 และแพ้คะแนน วันดี สิงห์วังชา แมนดาฮีน็อกมีโอกาสได้ชิงแชมป์ครั้งแรกเมื่อ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2546 โดยขึ้นชิงแชมป์ ABCO รุ่นฟลายเวทที่ว่าง ที่ สงขลา ซึ่งแมนดาฮีน็อกเป็นฝ่ายชนะน็อก เด่นบูรพา อ.เอกรินทร์ไปอย่างพลิกความคาดหมาย ได้แชมป์ไปครอง แมนดาฮีน็อกมาป้องกันแชมป์ครั้งแรกไทยกับเด่นบูรพาเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2547 ปรากฏว่าศีรษะชนกันแตกจนแมนดาฮีน็อกชกต่อไม่ได้ และรวมคะแนน 8 ยก แมนดาฮีน็อกเป็นฝ่ายแพ้คะแนน เสียแชมป์ไป

หลังจากนั้น แมนดาฮีนอก ยังขึ้นชกอย่างต่อเนื่อง มาชกในไทย แพ้คะแนน ฉัตรชัย อีลิทยิมเมื่อ พ.ศ. 2547 มาชิงแชมป์ WBO เอเชียเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2548 แพ้น็อค ประมวนศักดิ์ โพธิ์สุวรรณ ยก 12 และชิงแชมป์ ABCO เฉพาะกาลรุ่นซูเปอร์ฟลายเวทเมื่อ 24 มิถุนายน ปีเดียวกัน แพ้น็อค เดวิด ลูกมหานาค ยก 6 ต่อมา แมนดาฮีน็อกได้ครองแชมป์มวยสากลรุ่นซูเปอร์ฟลายเวทของมินดาเนาเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2549 ขนะคะแนน ลีโอ เอสโคปิโด แต่หลังจากนั้น แมนดาฮีน็อกก็ชกแพ้รวด หลังจากที่ชกแพ้น็อค แอนโทนี เอสเมดินา ยก 7 เมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 แล้ว แมนดาฮีน็อกไม่ได้ขึ้นชกอีกเลย