เมนูนำทาง
ระบบแบ่งเขตหลายเบอร์ การนับคะแนน
|
|
ในการลงคะแนนแบบนี้ ผู้สมัครทั้งหมดจะแข่งกันในเขตเลือกตั้งเดียวกัน โดยผู้มีสิทธิเลือกตั้งลงคะแนนได้ตามสิทธิ (จำนวนคะแนนที่เลือกได้นั้นขึ้นอยู่กับเขตเลือกตั้ง เช่น เลือกกาได้ 3 เบอร์ เป็นต้น) โดยจำกัดที่หนึ่งคะแนน ต่อหนึ่งตัวผู้สมัครเท่านั้น (มิฉะนั้นจะกลายเป็นระบบสะสม)[1] โดยผู้มีสิทธิเลือกตั้งสามารถเลือกผู้สมัครข้ามพรรคการเมืองได้[2] โดยเมื่อนับคะแนนแล้ว ผู้สมัครที่ได้คะแนนสูงสุด (ซึ่งจำนวนผู้สมัครที่จะได้รับเลือกขึ้นอยู่กับเขตเลือกตั้ง) ถือเป็นผู้ชนะการเลือกตั้ง โดยที่ไม่จำเป็นจะต้องได้คะแนนเสียงข้างมากเด็ดขาด (เกินครึ่งหนึ่งของคะแนนทั้งหมด)
Rory Red | 46,000 คะแนน | ชนะเลือกตั้ง |
Rachel Red | 46,000 คะแนน | ชนะเลือกตั้ง |
Brian Blue | 38,000 คะแนน | ชนะเลือกตั้ง |
Beryl Blue | 36,000 คะแนน | |
Boris Orange | 34,000 คะแนน |
การลงคะแนนระบบนี้ เหมือนกับระบบเสียงส่วนใหญ่ที่ใช้เลือกผู้แทนเพียงคนเดียวนั้น ง่ายต่อการใช้กลยุทธ์ในการลงคะแนน โดยผู้สนับสนุนผู้สมัครจากพรรคการเมืองที่ไม่เป็นที่นิยมนั้นจะเลี่ยงไม่เลือกผู้สมัครจากพรรคการเมืองที่ตนเองสนับสนุนเพราะกลัวที่จะเสียคะแนนโดยเปล่าประโยชน์ จึงเทคะแนนให้กับผู้สมัครที่มาจากพรรคการเมืองใหญ่แทน
ในระบบนี้ พรรคการเมืองนั้นได้ประโยชน์จากการเสนอชื่อผู้แทนของตน โดยในกรณีที่มีจำนวนผู้แทนมากกว่าจำนวนที่นั่งในเขตเลือกตั้งทำให้เกิดปัญหาเสียงแตกขึ้น ในทางเดียวกันพรรคการเมืองย่อมส่งผู้สมัครเต็มอัตราในแต่ละเขตเลือกตั้งเพราะต้องการไม่ให้ผู้สมัครจากพรรคการเมืองอื่น (คู่แข่ง) ได้รับเลือกแทน
เมนูนำทาง
ระบบแบ่งเขตหลายเบอร์ การนับคะแนนใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: ระบบแบ่งเขตหลายเบอร์ http://www.blueridgenow.com/article/20071019/NEWS/... http://www.idea.int/publications/catalogue/elector... https://www.idea.int/sites/default/files/publicati... https://web.archive.org/web/20080625050949/http://... https://web.archive.org/web/20161221113519/http://... https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliame...