กรรมสิทธิ์บริษัท

รัฐบาลโมร็อกโกเป็นเจ้าของรัวยาแลร์มาร็อก ด้วยอัตราการถือหุ้น 53.94% โดยอีก 44.10% ถือผ่านกองทุนฮัสซันที่สองเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม และอีก 2% เป็นของนักลงทุนเอกชน รวมถึงแอร์ฟรานซ์และไอบีเรีย

สำนักงานใหญ่

รัวยาแลร์มาร็อกมีสำนักงานใหญ่ในบริเวณท่าอากาศยานกาซาบลองกา-อัลฟาในกาซาบลองกา[11][12] ในปี 2004 สายการบินได้ประกาศว่าจะย้ายสำนักงานใหญ่จากกาซาบลองกาไปยังจังหวัดนูอาเซอร์ ใกล้กับท่าอากาศยานนานาชาติมุฮัมมัดที่ห้า

บริษัทลูก

รัวยาแลร์มาร็อกมีบริษัทลูก ดังนี้:

สายการบินลูก

• รามคาร์โก - สายการบินขนส่งสินค้า มีฐานการบินที่กาซาบล็องกา
• รัวยาแลร์มาร็อกเอกซ์เพรส - สายการบินระดับภูมิภาค มีฐานการบินที่กาซาบล็องกา เป็นผู้ให้บริการเอทีอาร์ 72 ให้กับราม

บริษัทลูกอื่นๆ

• แอตลัสอาเอโรเทกนิกอินดัสทรีส์
• รามอะแคเดมี

บริษัทลูกในอดีต

• แอร์กาบองอินเตอร์เนชันแนล - (2005) มีแผนจะเป็นสายการบินประจำชาติของประเทศกาบอง[13] ก่อตั้งขึ้นในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2005 จากการทำกิจการร่วมค้ากับรัฐบาลกาบอง ซึ่งรามจะถือหุ้น 51%[14][15]
• แอร์เซเนกัลอินเตอร์เนชันแนล - ( 2000-2009 ถือหุ้นจนปี 2009) สายการบินสัญชาติเซเนกัล รามถือหุ้น 49% ร่วมกับรัฐบาลเซเนกัล ปิดกิจการในเดือนเมษายน ค.ศ. 2009[16][17]
• อะมาดิอุส โมร็อกโก
• แอตลาส บลู - (2004-2009) เป็นสายการบินราคาประหยัดสัญชาติโมร็อกโก โดยรามถือหุ้นทั้งหมด[18] สายการบินเริ่มดำเนินงานในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2004[19] และได้ผนวกกิจการกับรามในปี 2009[20] ฝูงบินทั้งหมดโอนย้ายสู่รามในปี 2011[21]
• แอตลาสเคเตอริงแอร์ไลน์เซอร์วิส
• แอตลาสฮอสปิตาลลิตีโมร็อกโก[22] - (1996 - ปัจจุบัน ถือหุ้นจนถึงปี 2010) เครือบริษัทด้านการโรงแรม[23]
• มาติส - บริษัทด้านปีกอากาศยาน[22]

ผลประกอบการ

ผลประกอบการของรัวยาแลร์มาร็อก ในช่วงปี 2008-2018 มีดังนี้: