รางวัลแกรมมี สาขาขับร้องเพลงป็อปเดี่ยวยอดเยี่ยม (อังกฤษ: Grammy Award for Best Pop Solo Performance) เป็นรางวัลที่นำเสนอในงานประกาศผลรางวัลแกรมมี ซึ่งจัดขึ้นในปี ค.ศ. 1958 และเดิมเรียกว่ารางวัลแกรมโมโฟน[1] ตามคำอธิบายของรางวัลแกรมมี ครั้งที่ 54 รางวัลการแสดงเพลงป็อปเดี่ยวยอดเยี่ยมออกแบบมาสำหรับการบันทึกเพลงป็อปของศิลปินที่ทำการขับร้องเดี่ยว (ร้องและบรรเลง) และจำกัดเฉพาะซิงเกิลหรือเพลงเดี่ยวเท่านั้น[2]หมวดหมู่นี้เปิดตัวในปี ค.ศ. 2012 เป็นการรวมหมวดหมู่ก่อนหน้านี้สำหรับขับร้องเพลงป็อปหญิงยอดเยี่ยม ขับร้องป็อปชายยอดเยี่ยม และการแสดงดนตรีเพลงป็อปยอดเยี่ยมเข้าไว้ด้วยกัน การปรับโครงสร้างประเภทเหล่านี้เป็นผลมาจากความปรารถนาของสถาบันการบันทึกเสียงที่จะลดรายการประเภทและรางวัล และเพื่อความเท่าเทียมระหว่างการแสดงชายและหญิงรางวัลจะตกเป็นของศิลปินที่แสดง โปรดิวเซอร์ วิศวกร และนักแต่งเพลงสามารถยื่นขอใบรับรองผู้ชนะเลิศได้[3]อะเดลเป็นผู้รับรางวัลคนแรก และชนะมากที่สุด (ด้วยการชนะจำนวน 4 ครั้ง) และเป็นเพียงการแสดงเดียวที่ได้รับรางวัลประเภทนี้ติดต่อกันหลายปี เคลลี คลาร์กสัน, เทย์เลอร์ สวิฟต์, อารีอานา กรานเด และอะเดลถูกเสนอชื่อเข้าชิงมากที่สุดคนละ 4 ครั้ง