ราชอาณาจักรฮอลแลนด์ (ดัตช์: Koninkrijk Holland, ฝรั่งเศส: Royaume de Hollande, อังกฤษ: Kingdom of Holland) เป็นรัฐที่ก่อตั้งขึ้นโดยนโปเลียน[1]สำหรับพระอนุชาหลุยส์ โบนาปาร์ตเพื่อให้ปกครองเนเธอร์แลนด์ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ชื่อของราชอาณาจักรมาจากชื่อจังหวัดฮอลแลนด์ซึ่งเป็นจังหวัดที่มีอิทธิพลที่สุดในสาธารณรัฐดัตช์ ในปี ค.ศ. 1807 ฟรีเซีย และ เยเวอร์ของปรัสเซียก็ได้รับการรวมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักร แต่ในปี ค.ศ. 1809 หลังจากการรุกรานของอังกฤษ ฮอลแลนด์ก็เสียดินแดนทางใต้ของแม่น้ำไรน์ทั้งหมดให้แก่ฝรั่งเศสพระเจ้าหลุยส์มิได้ปกครองตามนโยบายของนโปเลียน แต่ทรงพยายามรักษาผลประโยชน์ของดัตช์แทนที่ ราชอาณาจักรถูกยุบในปี ค.ศ. 1810 หลังจากนั้นเนเธอร์แลนด์ก็ถูกผนวกโดยฝรั่งเศสจนกระทั่งปี ค.ศ. 1813 ราชอาณาจักรฮอลแลนด์ครอบคลุมบริเวณที่ปัจจุบันคือประเทศเนเธอร์แลนด์ ยกเว้นจังหวัดลิมบวร์ก, และบางส่วนของเซแลนด์ซึ่งเป็นดินแดนของฝรั่งเศส ฟรีเซียตะวันออก (ในเยอรมนีปัจจุบัน) ก็เป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักร