รานีสตี (อักษรโรมัน: Rani Sati) หรือบางทีเรียก นารายณีเทวี และ ดาดีจี ว่ากันว่าเป็นสตรีชาวราชสถานที่ประกอบพิธีสตีในสมัยศตวรรษที่ 13-17 เมื่อครั้นสามีเสียชีวิต มีการบูชาในฐานะเทวีอยู่ทั่วไปในรัฐราชสถาน ประเทศอินเดีย บันทึกเกี่ยวกับช่วงชีวิตของนางและเหตุการณ์ที่นำไปสู่การเสียชีวิตมีแตกต่างกันไปมาก มีการระบุวันที่นางเสียชีวิตอยู่ที่ปี 1295 จนถึง 1595,[1] ในศตวรรษที่ 14[2] หรือศตวรรษที่ 17[3]มีมนเทียรอยู่จำนวนหนึ่งที่บูชาพระนางอยู่ในอินเดียโดยเฉพาะในแถบราชสถาน เช่นที่อัลวาร์, รายปุระ และ รานีภติยานีในชโสล ในอดีต พิธีสตีเป็นที่นิยมปฏิบัติในแถบนี้ พนารสิทาสระบุไว้ในอรธกฐานกะ (Ardhakathanaka, 1643) ว่าครอบครัวของเขาได้เดินทางไปยังศาลเจ้าสตีที่มีความสัมพันธ์กับวงศ์ตระกูลของเขา แม้จะมีการบูชารานีสตีอยู่ในทุกชนชั้นและกลุ่มคน ในต่างภูมิภาคและต่างศาสนา[4] แต่มีการบูชามากเป็นพิเศษในกลุ่มชาวมาร์วารีซึ่งเป็นพ่อค้า และในวรรณะย่อยอัคราวัล[3] ชุมชนเหล่านี้มีสมาชิกที่สนับสนุนทุนการก่อสร้างเทวาลัยรานีสตี และแปรสถานะของเทวีจากกุลเทวี (เทพเจ้าประจำครอบครัว) สู่เทวีที่บูากันทั่วไปในสาธารณชน[5]