ปัจจุบัน ประเทศไทยมีสถานที่ที่ได้รับขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) เพื่อพิจารณาขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกในอนาคต ทั้งสิ้น 7 แห่ง ดังนี้[7]

ความคืบหน้า

ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2559 รัฐบาลไทยได้เสนอคณะกรรมการมรดกโลก ในการประชุมครั้งที่ 40 ที่เมืองอิสตันบูล ประเทศตุรกี ให้พิจารณาการขึ้นทะเบียนกลุ่มป่าแก่งกระจานขึ้นเป็นแหล่งมรดกโลก สืบเนื่องจากที่สหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติ (ไอยูซีเอ็น) และคณะกรรมการมรดกโลกได้ให้การการยอมรับคุณค่าสากลที่โดดเด่น (outstanding universal value) ของผืนป่า อย่างไรก็ตามคณะกรรมการมรดกโลกตัดสินใจที่จะเลื่อนการขึ้นทะเบียนออกไป เนื่องด้วยวิกฤตการณ์ทางการเมืองที่เกิดขึ้นระหว่างการประชุมมรดกโลก และปัญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชนชาวกะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่ในผืนป่า รวมถึงข้อพิพาทเกี่ยวกับการปักปันเขตแดนกับประเทศพม่า

ทั้งนี้ สภานานาชาติว่าด้วยการดูแลอนุสรณ์สถานและแหล่งโบราณคดี (ไอโคมอส) ได้แจ้งให้ทางการไทยทราบเกี่ยวกับการเสนออุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาทขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกของทางการไทย โดยมีข้อเสนอแนะให้ดำเนินการศึกษาในเชิงลึกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของวัฒนธรรมของเสมาหินกับพุทธศาสนา เพื่อนำไปสู่ศักยภาพที่โดดเด่นของอุทยานฯ รวมทั้งหากเป็นไปได้ เสนอให้พิจารณาเกณฑ์และขอบเขตการขึ้นทะเบียนอุทยานฯ ที่ทางการไทยเสนอ[15]

ในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญ ครั้งที่ 43 ณ กรุงบากู สาธารณรัฐอาเซอร์ไบจาน ประเทศไทยได้นำเสนอพื้นที่กลุ่มป่าแก่งกระจานขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกอีกครั้งหนึ่ง แต่ผลประกฎว่า ผลการพิจารณา แบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ประกอบด้วย กลุ่มที่สนับสนุนไทยขึ้นมรดกโลก 4 ประเทศ คือ อินโดนีเซีย จีน บราซิล คิวบา ส่วนบางประเทศเห็นว่าไม่ควรให้ไทย Defers อีกตามร่างข้อมติ เนื่องจากไทยทำงานมาเยอะแล้วทั้งเรื่องสิทธิมนุษยชน เช่น การออกกฎหมายใหม่ 2 ฉบับ เพื่อไม่ให้ไทยรู้สึกไม่ดี จึงขอให้ Refers แทนเพื่อทำข้อมูลรายละเอียดเพิ่มเติมจำนวนมากกลับมาเสนอ และกลุ่มที่เห็นตามสหภาพสากลว่าด้วยการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ไอยูซีเอ็น) เกี่ยวกับความกังวลเรื่องปัญหาสิทธิมนุษยชนของกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงในพื้นที่ คือ ออสเตรเลีย และนอร์เวย์ จึงให้ตั้งคณะทำงานขึ้นมาหาข้อสรุป โดยมี 6 ประเทศ จากในคณะกรรมการรัฐภาคีสมาชิกอนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองมรดกโลก 21 ประเทศ คือ อินโดนีเซีย ออสเตรเลีย นอร์เวย์ คิวบา ตูนิเซีย และคูเวต ไปหารือในรายละเอียดร่วมกันแล้วกลับมาเสนอที่ประชุมใหม่อีกครั้ง โดยได้มีข้อมติในประเด็นกลุ่มป่าแก่งกระจานโดย ระบุว่ายังไม่ได้ขึ้นทะเบียนกลุ่มป่าแก่งกระจานเป็นมรดกโลกในครั้งนี้ โดยให้ประเทศไทยไปทำข้อมูลเพิ่มเติมอีก 3 ประเด็นคือ 1.ให้ดำเนินการเรื่องขอบเขต ระหว่างไทย และเมียนมา 2.ให้ไปทำข้อศึกษาเปรียบเทียบเรื่องขอบเขตพื้นที่ที่ลดลงว่ายังอยู่ภายใต้ข้อกำหนดตามระเบียบข้อที่ 10 ของการขึ้นทะเบียนแหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติ 3. ให้ไปทำข้อห่วงกังวลเรื่องชุมชนในพื้นที่ โดยให้โอกาสเสนอป่าแก่งกระจาน ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกอีกครั้งในระยะเวลา 3 ปีนับจากนี้