ชนชั้นรายา (ตุรกี: râya; เสียงอ่านภาษาตุรกี: [ɾaːˈja]) หรือ เระอาเย (ตุรกีออตโตมัน: رعايا; เสียงอ่านภาษาตุรกี: [ɾeˈʔaːjeː]) คือชนชั้นต่ำในสังคมออตโตมันที่ตรงกันข้ามกับ “ชนชั้นอัสเกรี” (askeri) ซึ่งเป็นชนชั้นขุนนางผู้บริหารคำว่า “รายา” แปลว่า “สมาชิกของฝูง” ที่รวมทั้งผู้นับถือศาสนาคริสต์ ศาสนาอิสลาม และ ศาสนายูดายผู้ที่ต้องเสียภาษีเพื่อบำรุงรัฐและชนชั้นอาชีพสูงชองจักรวรรดิ[1]แต่ในความหมายร่วมสมัยและความหมายใหม่มักจะหมายถึงผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมโดยเฉพาะ บางครั้งคำนี้ก็จะแปลว่า “วัว” (cattle) แทนที่จะแปลว่า “ฝูง” หรือ “ข้าแผ่นดิน” (subjects) เพื่อเป็นการเน้นว่ารายาห์เป็นชนชั้นที่ต่ำกว่าชนชั้นอื่น แต่คำเดียวกันนี้ใช้โดยคริสเตียนอาหรับที่หมายถึงผู้ที่เป็นสมาชิกของวัด[2]ในสมัยต้นจักรวรรดิออตโตมันรายาไม่มีสิทธิในการรับราชการเป็นทหารแต่เมื่อมาถึงคริสต์ศตวรรษที่ 16 รายาที่เป็นมุสลิมก็เริ่มมีสิทธิซึ่งทำให้เป็นที่ไม่พอใจของชนชั้นปกครอง[3]