โลเปซได้แชมป์โลกรุ่นแรกด้วยการเอาชนะทีเคโอ​ ฮิเดยูกิ โอฮาชิ นักมวยชาวญี่ปุ่น ถึงถิ่นประเทศญี่ปุ่น ในปี พ.ศ. 2533 ได้เป็นแชมป์โลกในรุ่นสตรอว์เวท (105 ปอนด์) ของสภามวยโลก (WBC) และป้องกันตำแหน่งรุ่นนี้ไว้ได้ถึง 22 ครั้ง โดยได้พบกับมวยไทยหลายราย ได้แก่ โตโต้ ป.พงษ์สว่าง, จิมมี่ ศิษย์ไฝแดง, สมาน ส.จาตุรงค์, สิงห์ประเสริฐ กิตติเกษม, สุรชัย แสงมรกต, มงคล จ.เจริญ และ พยัคฆ์ นครหลวงโปรโมชั่น อีกทั้งยังเอาชนะน็อกอเล็กซ์ ซันเชซ แชมป์โลกรุ่นเดียวกันของ WBO ได้เป็นแชมป์ WBO อีกสถาบัน

ในเดือนมีนาคม ปี พ.ศ. 2541 โลเปซได้ขึ้นชิงแชมป์โลกข้ามสถาบันกับแชมป์รุ่นเดียวกันของ WBA ชาวนิการากัว คือ โรเซนโด อัลบาเรซ ผู้แย่งแชมป์มาจากชนะ ป.เปาอินทร์ นักมวยชาวไทย ร่วมรายการเดียวกับการชิงแชมป์โลกที่ว่างในรุ่นซูเปอร์ไลท์เวท (140 ปอนด์) WBC ระหว่างฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ กับ มิเกล อังเฆล กอนซาเลซ โดยคู่ของโลเปซกับอัลบาเรซชกก่อน ในการชกครั้งนี้ โลเปซถูกอัลบาเรซชกลงไปนับ เป็นการถูกนับครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตการชกมวยของโลเปซด้วยการชกจบลงด้วยที่โลเปซเกิดแตก กรรมการรวมคะแนนให้ทั้งคู่เสมอกันไปในยกที่ 8 นับเป็นการเสมอครั้งแรกและครั้งเดียวของโลเปซอีกด้วย

จากนั้น โลเปซ จึงได้ชกแก้มือกับอัลบาเรซอีกครั้ง และสามารถเอาชนะคะแนน 12 ยก ได้แชมป์สมาคมมวยโลกมาครองตำแหน่งอีกหนึ่งสถาบัน

จากนั้นในปี พ.ศ. 2542 โลเปซได้เลื่อนรุ่นขึ้นไปชกในรุ่นไลท์ฟลายเวท (108 ปอนด์) และสามารถเอาชนะวิล กริกส์บี แชมป์ในรุ่นไลท์ฟลายเวท ของ IBF ชาวอเมริกัน ไปได้ และชกป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 2 ครั้ง ก่อนที่ครั้งสุดท้ายจะเอาชนะ โซลานี่ เปเตโล นักมวยชาวแอฟริกาใต้ อดีตแชมป์โลกในรุ่น 105 ปอนด์ของ IBF ที่ได้แชมป์มาจากการเอาชนะน็อก รัตนพล ส.วรพิน มาแล้วถึงประเทศไทยเมื่อปลายปี พ.ศ. 2540 โดยโลเปซเอาชนะน็อกได้ในยกที่ 8 ที่นครนิวยอร์ก เมื่อกลางปี พ.ศ. 2544 ก่อนที่ปี 2545 จะแถลงข่าวประกาศแขวนนวมไปอย่างเป็นทางการในประเทศเม็กซิโกบ้านเกิดของตัวเอง

ริการ์โด โลเปซ เป็นนักมวยรุ่นเล็ก แต่เป็นนักมวยที่เมื่อมีการจัดอันดับนักมวยที่ดีที่สุดในโลก ในห้วงเวลาที่ยังชกอยู่นั้น ต้องมีชื่อของโลเปซ ติดอยู่ในอันดับต้น ๆ ด้วยทุกครั้ง และสร้างสถิติเป็นนักมวยที่สามารถป้องกันตำแหน่งแชมป์ไว้ได้มากที่สุดเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก

เอกลักษณ์ของชุดที่โดดเด่นของโลเปซเวลาขึ้นชกทุกครั้ง สีของกางเกง ถุงเท้า รองเท้า เป็นสีขาวทั้งหมด อาจมีสีอื่นแทรกในชุดบ้าง แต่สีของชุดที่ใส่ขี้นชกนั้นสีขาวโดดเด่นกว่าเสมอ

หลังแขวนนวมแล้ว โลเปซเป็นผู้ให้คำบรรยายการชกในสถานีโทรทัศน์เทเลวิซา เครือข่ายโทรทัศน์ของเม็กซิโก[2] ในปี พ.ศ. 2550 ได้รับการบรรจุชื่อไว้ในหอเกียรติยศ ของหอเกียรติยศมวยนานาชาติ[3] รวมถึงลูกชายของโลเปซคนหนึ่ง ปัจจุบันเป็นนักมวยในรุ่นฟลายเวท (112 ปอนด์) และซูเปอร์ฟลายเวท (115 ปอนด์) คือ อลอนโซ โลเปซ[4][5]