พายุไซโคลนแพดดี

ความกดอากาศต่ำเขตร้อน 03U

พายุไซโคลนเตอราไต

พายุไซโคลนรูบี

พายุไซโคลนเซท

พายุไซโคลนทิฟฟานี

ความกดอากาศต่ำเขตร้อน (บัตซีราย)

ความกดอากาศต่ำเขตร้อน 16U

วันที่ 29 มกราคม สำนักอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลียเริ่มติดตามหย่อมความกดอากาศต่ำเขตร้อนลูกหนึ่ง โดยกำหนดรหัสให้กับหย่อมความกดอากาศต่ำดังกล่าวว่า 16U ต่อมาในวันที่ 3 กุมภาพันธ์ หย่อมความกดอากาศต่ำ 16U ได้เคลื่อนตัวออกจากแอ่งและเข้าสู่แอ่งแปซิฟิกใต้

ความกดอากาศต่ำเขตร้อน 14U

หย่อมความกดอากาศต่ำเขตร้อน 14U ก่อตัวขึ้นในวันที่ 30 มกราคมและสลายตัวไปในวันที่ 6 กุมภาพันธ์

ความกดอากาศต่ำเขตร้อน 17U

หย่อมความกดอากาศต่ำเขตร้อน 17U ก่อตัวขึ้นในวันที่ 5 กุมภาพันธ์และถูกกล่าวถึงเป็นครั้งสุดท้ายในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ เนื่องจากเคลื่อนตัวออกจากแอ่งไป

ความกดอากาศต่ำเขตร้อน 18U (โดวี)

หย่อมความกดอากาศต่ำเขตร้อน 18U ก่อตัวขึ้นในวันที่ 5 กุมภาพันธ์ใกล้กับนิวแคลิโดเนีย ต่อมาในวันรุ่งขึ้นหย่อมความกดอากาศต่ำ 18U ได้เคลื่อนตัวข้ามเข้าสู่แอ่งแปซิฟิกใต้ และทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุไซโคลนโดวีในวันที่ 9 กุมภาพันธ์[1]

ความกดอากาศต่ำเขตร้อน 19U (เฟซีเล)

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ สำนักอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลียพยากรณ์ว่า จะมีหย่อมความกดอากาศต่ำเขตร้อนก่อตัวขึ้นภายในอีกไม่กี่วัน บริเวณด้านตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะคริสต์มาส จากนั้นตัวระบบได้ก่อตัวขึ้นและได้รับรหัสว่า 19U

ความกดอากาศต่ำเขตร้อน 20U